Pannenkoeken!

Vanaf dat Anton in februari 1 jaar is geworden, krijgt hij geen flesjes moedermelk meer mee naar het kinderdagverblijf. Ik ben toen ook gestopt met kolven op m'n werk.
De moedermelkvoorraad die we op dat moment in onze vriezer hadden, hebben we langzaamaan opgemaakt. Anton kreeg bijvoorbeeld af en toe nog een flesje als ik niet thuis was. Toen dat ook niet echt meer nodig was en Anton bij het brood eten liever gewone koemelk begon te drinken, moest ik op zoek naar andere toepassingen voor de laatste porties moedermelk. Afhankelijk van de vriezertemperatuur kun je het namelijk 3 tot 6 maanden bewaren, dus het moest nu wel een keer op. Ik ben niet iemand die het wil weggooien, daarvoor kostte het kolven me toch teveel tijd/moeite. Sommige moeders noemen hun melk "vloeibaar goud", dat vind ik persoonlijk dan weer wat overdreven. Gelukkig kun je de melk ook gewoon gebruiken om mee te koken. Zo heb ik er al een keer een pastasaus voor Anton van gemaakt en vandaag heb ik de allerlaatste melk gebruikt om pannenkoeken mee te bakken. Anton heeft er van gesmuld!
Voor ons zelf had ik trouwens pannenkoeken van koemelk hoor ;)

Nee, zei de koe

Dat muziek bij ons hoog in het vaandel staat is geen nieuws voor wie ons kent. Op dit moment is het liedje over het koetje en het kalfje favoriet, met name omdat er het woordje "nee" in voorkomt. Want dat is een ontzettend leuk woord! Als je iets doet wat niet mag, zegt mama of papa "nee"! En als je hetzelfde nog een keer doet, gebeurt er hetzelfde! Zo leuk! En als het dan nog een keer doet en er je hoofd bij schudt om aan te geven dat je best wel weet dat er een "nee" komt, dan vinden ze je grappig! Ja, dit liedje past nu echt goed in zijn belevingswereld.

Als we het zingen, verschijnt er een grote, ondeugende glimlach op zijn gezichtje en bij de regel "Nee, zei de koe" schudt hij z'n hoofdje heen en weer, om vervolgens "boe" te zeggen. En bij het varkentje zegt hij "ggg" :)

(voor wie het liedje niet kent, de tekst:)

Een koetje en een kalfje die liepen in de wei
toen kwam er een heel dik varkentje voorbij
dat zei, dat zei, geef dat kalfje maar aan mij
Nee, zei de koe, boe boe boe
Nee, zei de koe, boe boe boe

Nooit gedacht

Soms verras je jezelf en doe je iets wat je nooit had verwacht. Of iets waarover je nooit zo bewust hebt nagedacht wordt iets belangrijks. Als je voor het eerst moeder wordt, verandert er heel veel in je leven. Er is een leven voor, en een leven na. Voor je moeder wordt, denk je na over hoe het zal zijn en heb je waarschijnlijk een beeld in je hoofd van hoe je bepaalde dingen gaat doen, wat je belangrijk vindt of wat je juist niet gaat doen. Maar het daadwerkelijk ervaren en meemaken van het moederschap kan je toch veranderen. Tenminste, zo heb ik het ervaren. Als je zo'n klein hummeltje in je handen houdt en de verantwoordelijkheid krijgt, komt er een oersterk moedergevoel naar boven waarvan je niet had gedacht dat het zo sterk kon zijn.
In mijn geval, waar ik nu op zinspeel, gaat het om het geven van borstvoeding. Ja, natuurlijk zou ik borstvoeding gaan geven, dat is logisch en natuurlijk. En als het niet zou lukken, dan zouden we overgaan op kunstvoeding. Hoe anders ben ik hierover gaan nadenken! Ondanks meerdere tegenslagen op het gebied van borstvoeding in de eerste maanden, zette ik door. Ik kon het niet over m'n hart verkrijgen op dat moment te stoppen. Steeds als het moeilijk was, was stoppen geen optie, want dat leek me alleen maar ingewikkelder. En dus ging ik door. Ik las en leerde veel. En nog steeds lees en leer ik veel, en nu nog steeds geef ik borstvoeding. Maar inmiddels ook een beetje uit gemakzucht, want oh wat is het toch ontzettend handig en fijn (en gezond) om borstvoeding te kunnen geven! Voor ons is het inmiddels de normaalste zaak van de wereld en een vast onderdeel van de dag, maar ik kan me voorstellen dat anderen het maar raar vinden (ik dacht er vroeger ook zo over!).

Veel vrouwen vinden het geven van borstvoeding zwaar. Voor mij was het de eerste paar maanden ook zwaar. Ik had het gevoel letterlijk leeggezogen te worden, was bijna de hele dag (en nacht) bezig met voeden en voelde me heel moe. Ik heb meerdere (dreigende) borstontstekingen gehad en zeer hardnekkige spruw (schimmelinfectie bij zowel moeder als kind).
Op basis van uitgebreid onderzoek is gebleken dat het geven van borstvoeding per dag 500 calorieën extra kost. Eet je dus twee boterhammen flink belegd met boter en kaas dan ben je er al. Ik kan me nog goed herinneren dat ik in de eerste maanden de hele dag wel kon eten, die twee boterhammen gingen voor mij niet op! Maar waarom wordt het dan toch als zwaar ervaren?
Wat nog wel eens onderschat wordt, is dat borstvoeding geven en het moeder-zijn ook en misschien wel vooral psychische en emotionele energie kost. Je leven verandert zo drastisch, je bent zo gericht op je kindje en alles wat daarmee te maken heeft en je wilt natuurlijk het beste, en om daar mee bezig te zijn en daaraan te wennen - dat kost veel energie. Daarnaast denk ik dat de vrouwen bij wie de borstvoeding niet helemaal van een leien dakje gaat er nog eens een zorg bij hebben. En zorgen kosten nu eenmaal energie.
Achteraf gezien denk ik dat ik in de eerste maanden heb kunnen doorzetten, doordat ik mezelf (onbewust) de tijd heb opgelegd om te wennen. Ik wilde zo graag ervaren hoe het was om je kindje zelf te voeden en er tegelijkertijd van te genieten. En tegen de tijd dat ik dat bereikt had, wilde ik er nog even van blijven genieten. Dat 'even' is wat langer aan het worden dan ik gedacht had. Het werd ook steeds makkelijker en handiger. Nooit gedacht dus, dat ik hem zo lang zou voeden! En hoewel er ook wel eens momenten zijn dat ik er even geen zin in heb, gaan we nog vrolijk even door.

Meer lezen:
hier en hier

A cappella festival in Dortmund

Het gebeurt niet al te vaak dat ik iets schrijf voor BALK, dus als ik dan weer een keer een recensie schrijf, dan moet je 'm wel lezen natuurlijk!

---Klik hier---

Babytaal

Hoe communiceer je met een kindje dat nog niet kan praten? In het boek "Babytaal" van Linda Acredolo en Susan Goodwyn wordt een methode beschreven waarmee je je kindje vanaf 9 maanden gebarentaal kunt aanleren, waarmee je kindje al voordat hij kan praten leert te communiceren. Volgens deze methode zorgen babygebaren voor minder frustratie, zet het intellectuele en emotionele groei eerder in gang en leert je kindje uiteindelijk eerder praten. Klinkt allemaal erg leuk, maar werkt het ook?
Het principe is simpel. Ik leg het altijd als volgt uit: Een kindje leert zwaaien, dit betekent "dag". Niemand die daar verder bij nadenkt, dat leert een kind gewoon op een gegeven moment. Maar waarom zou je daar niet op voortborduren, en je kindje nog meer gebaren leren die handig zijn? 

Wij vonden het een interessant iets, en worden er eigenlijk steeds enthousiaster over. We zijn er niet heel consequent mee, moet ik eerlijk toegeven, dus misschien valt er nog wel veel meer uit te halen dan wat we tot nu toe bereikt hebben.
Anton snapt al heel erg veel gesproken taal. Zelf gebruikt hij nog maar weinig echte woorden. In zijn ontwikkeling kwam de motoriek eerst en dan zie je vaak dat de spraak wat later op gang komt (bij sommige kindjes gaat het andersom). Doordat wij de taal nu af en toe met een gebaar ondersteunen, hopen we dat hij dit gebaar oppikt en "terug kan praten". Zo heeft hij laatst geleerd om te vragen om meer. Meer drinken, meer eten, meer boekjes lezen, meer wat dan ook. Hij tikt met een vinger op de handpalm van z'n andere hand om dit aan te geven en is dolenthousiast als wij zijn gebaar verwoorden en dus doorheeft dat we hem begrijpen. Dit is het eerste echt handige babygebaar dat hij heeft geleerd. Maar het voorkomt (nog) niet altijd frustratie, want soms wil hij meer, maar hebben we geen idee waarvan hij meer wil. Daarvoor zou hij twee gebaren moeten combineren (bijvoorbeeld: meer + drinken) en dat is nog een stapje te ver.

Daarnaast kan hij inmiddels een heleboel dieren "benoemen" middels een geluidje of een gebaar. Het idee van babygebaren is dus niet alleen handig, maar vooral ook heel leuk. Want ik weet niet of er al veel kinderen zijn die met 16 maanden al in een dierenboekje naast huis- en boerderijdieren ook de spin, het nijlpaard, de aap en de slak kunnen "benoemen". Ja, we zijn trots op ons kleine kereltje. En dat is volgens het boek nog een voordeel: het laat zien hoe knap je kindje is.

Mensen die voor het eerst over babytaal horen, denken vaak dat het de spraakontwikkeling in de weg staat en dat een kind misschien juist later gaat praten omdat hij ook al met gebaren kan communiceren. Niets is minder waar, leggen de schrijvers uit. Zie het zoals kruipen staat tot lopen. Als een kindje eenmaal heeft leren lopen, zal hij niet veel meer kruipen, omdat lopen een veel grotere vrijheid biedt. Zo geeft gesproken taal veel meer mogelijkheden dan gebarentaal. De ontwikkelaars van deze methode zijn al 20 jaar bezig met deze gebarentaal en hebben er een langlopende studie van gemaakt waarin ze gezinnen en hun kinderen volgen en de spraakontwikkeling vergelijken met kinderen die zonder gebaren hebben leren praten. Hun conclusie is dat het gebruik van babygebaren de ontwikkeling van zowel taalvaardigheid als begripsvermogen bevordert.

Nog een paar leuke voorbeeldjes uit ons dagelijkse leven:
- Ik sta met de buurman te kletsen. De buurman kijkt naar Anton. Anton wijst met z'n ene wijsvinger richting de tuin en strijkt met z'n andere wijsvinger over zijn wang. "Kijk buurman, daar in de tuin zit Pietje, onze kat". (het gebaar voor kat is snorharen tekenen op je wang)
- We zitten aan tafel te eten. De keukendeur staat open en buiten fluit een vogel. Anton begint met z'n armen te zwaaien. Hij heeft de vogel gehoord!
- We lezen een boekje. Achter een deurtje zit een koe verstopt. "Boe" zegt Anton als hij de koe ziet. Daarna wrijft hij twee wijsvingers tegen elkaar aan. "Ja, er zit ook een spin!" 

Ongewenste e-mail

Als je zwanger bent, kun je bij diverse winkels een "blije doos" krijgen, met daarin een aantal gratis producten en vooral veel reclame. Ik zeg doen! De kortingsbonnen zijn best handig namelijk, de mini's sudocreme ook en er zit soms ook best wel eens een leuk product in. Verder is het natuurlijk een groot commercieel verhaal. Ik ben platgemaild met nieuwsbrieven, productinformatie en reclame, omdat je zo'n doos natuurlijk alleen krijgt als je een e-mailadres opgeeft. Gelukkig heb ik daarvoor een apart e-mailadres, en inmiddels heb ik me voor de meeste mails weer kunnen afmelden. Toch vraag ik me af of er echt iemand zit te wachten op deze hoeveelheid e-mails met daarin ook nog eens heel veel eenzijdige en soms zelfs onjuiste informatie. Want zeg nou eerlijk, heb jij er wel eens iets in gelezen waarvan je dacht: "Goh, dat is interessant!" En wie zit er te wachten op dit soort filmpjes? Wist je dat je als je bijvoeding gaat geven ook voor een andere manier kunt kiezen dan gepureerde fruit- en groentehapjes? En weet je eigenlijk hoe het slaappatroon van een baby of jong kind precies werkt?
Al voor ik bevallen was kreeg ik een e-mail met daarin tips over hoe je je kindje zo snel mogelijk kunt leren doorslapen. Want gebroken nachten horen erbij, maar toch is het een heikel punt bij de meeste mensen. In onze westerse maatschappij is het belangrijk geworden dat een baby snel leert doorslapen, en je moet als moeder vooral ook snel weer aan jezelf denken. Maar, uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat het normaal en gezond is dat een kind tot hij 3 of 4 jaar is, niet doorslaapt*. En als je dat weet, snapt en accepteert, dan wordt het toch opeens weer een stukje makkelijker als je toevallig een kindje hebt dat wat minder goed slaapt. Maar hierover wordt in de vele e-mails niet gesproken, want het druist in tegen onze normen en waarden. En bovendien valt er geen geld mee te verdienen. Wel met pyamapapjes die zorgen voor een verzadigd gevoel waardoor je kindje volgens de producent zal gaan doorslapen, om maar eens een voorbeeld te geven. Nu moet ik misschien oppassen dat ik geen mensen op de tenen trap, want dat is absoluut niet mijn bedoeling. Iedereen maakt zijn eigen keuzes en doet waar hij/zij zich goed bij voelt en dat respecteer ik. Maar toch blijf ik me af en toe verbazen over de invloed die de commercie heeft op jonge, vaak onzekere ouders.
Hoe het bij ons gaat, vraag je je misschien af? Anton is nu bijna 16 maanden en hij wordt elke nacht nog wel 1 of 2 keer wakker. En ik vind het wel prima zo. Natuurlijk zijn er nachten dat ik er van baal, maar de meeste nachten verlopen ondanks dat ze gebroken zijn, toch rustig en iedereen komt uiteindelijk wel aan z'n slaap toe. Dat leren doorslapen, dat komt vanzelf wel een keer.

*)Er zijn vast ook wetenschappelijke onderzoeken die iets anders beweren, maar je leest en gelooft toch datgene dat het beste in jou straatje past, toch? :)

24/7

Ach ja, soms heb je dat opeens he, dat je denkt "laat ik dat blog van mij nog eens even nieuw leven inblazen". Alsof ik daar tijd voor heb in mijn drukke bestaan als moeder van een pre-peuterpubertje. Maar toch, het is ook wel leuk. Het geeft me weer even de drive om lekker bezig te zijn met iets wat ik lang geleden erg leuk vond en wat ik eigenlijk nog steeds erg leuk vind: Schrijven!
Dus ik denk, als ik morgen en overmorgen en daarna tenminste nog steeds deze drive voel, dat hier wel eens wat te lezen zou kunnen zijn over datgene wat mij op dit moment het meeste bezig houdt: mama zijn.
Mama zijn... wat fantastisch mooi. Een job die je 24 uur per dag uitoefent met alle liefde die je in je hebt. Waarbij je enorm geniet van zoveel kleine momentjes, en waarbij je soms ook gefrustreerd kunt raken omdat het niet altijd makkelijk is. Waarbij soms elke dag op elkaar lijkt, en toch geen dag hetzelfde is. Als mama begin je aan een nieuw leven waarin je de hele dag bezig bent, en waarbij je nooit iets af krijgt. De hele dag geef je, en krijg je ook zoveel weer terug.
Sinds ik moeder ben, ziet mijn leven er op een aantal vlakken heel anders uit en sommige dingen wil ik best delen met de grote lieve buitenwereld. Mocht je geinteresseerd zijn, kom hier dan af en toe eens kijken - wie weet heb ik wat geschreven.

Under construction...

Ben even aan het knutselen, wie weet komt er weer leven op deze blog.

Rock4 recensie

Eindelijk weer eens wat activiteit op a cappella gebied: Ik heb een recensie geschreven voor BALK over de nieuwste cd van Rock4. Je vindt de recensie hier.

Wij doen aan Rapley!

Nu Anton zes maanden is, krijgen we steeds vaker de vraag "Dus jullie zijn nu zeker ook met bijvoeding begonnen?". En inderdaad, dat zijn we. We geven bijvoeding volgens de Rapley-methode. En dat moeten we dan vervolgens vaak even uitleggen, want veel mensen kennen dit niet. Gill Rapley heeft de (eigenlijk eeuwenoude) methode nieuw leven ingeblazen door er een boek over te schrijven. Zij noemt het "Baby Led Weaning", maar in Nederland wordt het "Rapley" genoemd. Het gaat om leren eten door gezond vast voedsel in een hele vorm aan te bieden, die de baby zelf eet. Dus geen kant-en-klare potjes, prakjes en lepels.

De WHO (World Health Organisation) adviseert dat baby's zes maanden exclusief borstvoeding krijgen en dat met zes maanden gestart wordt met bijvoeding. Pas dan zijn de darmpjes toe aan vast voedsel. Te vroeg starten met bijvoeding geeft op latere leeftijd een grotere kans op allergieën, obesitas en kanker. Nou adviseert de WHO ook om door te gaan met borstvoeding tot het kind twee jaar is, en liever nog langer. Ik weet niet of ik het daar mee eens ben, maar die eerste zes maanden exclusief borstvoeding lijkt me helemaal niet verkeerd.

Toch begon Anton al interesse te krijgen in wat wij aten, toen hij een maand of vier was. Maar ja, hij had ook wel interesse in onze autosleutel - en we hebben hem ook nog niet aangemeld voor zijn eerste rijles. Dus we hebben geduldig afgewacht.... tot hij ruim vijf maanden was. Toen ging het niet meer en raakte hij echt zeer gefrustreerd als wij iets aten en hij niets kreeg. Hij liet duidelijk merken dat hij ook mee wilde doen, en hij was niet meer af te leiden. Dus zijn wij, met ruim vijf maanden, heel langzaam gestart met Rapley-en.

Eén van de eerste hapjes: wortel

Waarom Rapley? Na zes maanden is de gemiddelde baby in staat om zelf voedsel op te pakken en het naar zijn mond te brengen. Hij kan dan leren kauwen en slikken. Bij dit natuurlijke proces is het onnodig om met gepureerd voedsel aan te komen zetten. Volgens Gill Rapley zijn er nog tal van andere voordelen om op deze manier vast voedsel aan te bieden. Ze zegt dat baby's die zelf mogen eten, er toe geneigd zijn minder kieskeurige eters te worden, snellere een betere handcoördinatie ontwikkelen en uit zichzelf eten vermijden waarvan later blijkt dat ze er allergisch voor zijn. En als een kind zelfstandig kan kiezen hoeveel eten hij tot zich neemt, voorkom je daarmee ook obstipatieproblemen.
We zullen het zien! Wat betreft het zelf bepalen hoeveel hij eet, dat zijn we met de borstvoeding wel gewend geraakt. M'n borsten hebben ook geen maatstreepjes :P

De eerste twee weken dat Anton af en toe wat vast voedsel aangeboden kreeg, bleef het bij likken, sabbelen, iets in de mond stoppen en weer uitspugen. Toen kreeg hij opeens door dat hij het ook kon doorslikken en vanaf dat moment "eet" Anton echt mee. Veel krijgt hij nog niet binnen, maar hij vindt het geweldig lekker en interessant allemaal! Bij het avondeten zit Anton nu in zijn kinderstoel bij ons aan tafel en krijgt hij ook wat voorgeschoteld. Meestal is dat wat wij ook eten. Behalve als wij zin hebben in een patatje speciaal of een pittige thaise maaltijd, dan krijgt Anton bijvoorbeeld fruit of kook ik wat groente voor hem apart.

De sperziebonen zitten echt overal!

Zo heeft hij inmiddels wat fruit betreft al succesvol kennisgemaakt met appel en peer. Perzik en banaan waren nog niet zo'n succes. Groentes die hij al met veel plezier eet zijn sperzieboontjes, wortel, broccoli en courgette. En gekookte aardappel vindt hij ook lekker. Af en toe krijgt hij een broodkorst, en deze gaat inmiddels ook echt op.

Anton eet nog niet voor de voedingsstoffen, deze haalt hij uit de moedermelk. Hij eet om te voelen en proeven, en om te pakken, kauwen en slikken. Het komt vanzelf dat hij dusdanige hoeveelheden binnenkrijgt dat hij ook uit het vaste voedsel zijn energie en voedingsstoffen haalt. Op dit moment belandt een groot deel van het eten op de grond, of ergens op Anton zelf. Een klein deel komt in z'n mond terecht en daar weer een klein deel van slikt hij door.

Wij zijn tot nu toe erg positief over deze manier van vast voedsel aanbieden, maar zijn er wel makkelijk mee. Een stukje geprakte aardappel of geraspte appel op een lepel is namelijk ook heel interessant en daar wordt dus ook af en toe wel even mee geoefend. Misschien is het leukste van dit alles nog wel dat je er ontzettend leuke foto's van krijgt! ;)

Broccoli geeft troep, maar is wel erg lekker!

Meer weten over Rapley? Klik hier

Vakantiegevoel

We kwamen er laatst achter dat het bijna vakantie is! Vroeger leefde je weken naar dat grote moment toe, en nu besef je opeens dat het bijna zover is. En aangezien er nog heel wat geregeld moet worden, hebben we maar eens een lijstje gemaakt. We willen dit jaar gewoon lekker weer eens gaan kamperen in eigen land, mits het weer het toelaat.

Vandaag hebben we (punt 1 van ons lijstje) de grote zespersoons (!) tent die al jaren in de garage ligt opgezocht en uitgeprobeerd. De tent is van mijn schoonouders geweest en is al 10 jaar niet opgezet. Wij hebben hem zelf nog nooit opgezet. Tijd dus om eens te kijken hoe het werkt en of we hem met z'n tweetjes een beetje vlot kunnen opzetten.



Anton kijkt toe vanaf een kleedje.



Een half uur later staat de tent! Ok, hij moet nog met heel wat scheerlijntjes worden afgesteld, maar dat gaan we vandaag niet doen. Of zullen we toch?? Het lijkt best op een camping hier... en we krijgen er wel heel veel zin in...

Gek op het beertje

Onze Anton is een heel vrolijk mannetje. Vorige week kreeg hij van de trouwambtenaar bij de bruiloft van zijn oom en tante een beertje en hij is er helemaal gek op!

Anton en zijn bedjes

Anton is te groot geworden om in de wieg te slapen. De lengte is geen probleem, maar de wieg is niet meer breed genoeg.

Sinds vorige week slaapt hij daarom in zijn grote bed:

Oh nee, dat is het verkeerde grote bed. Dit is zijn nieuwe bed:

Mooi hè?

Lachen!

Daar waar hij eerst alleen een grote grijns liet zien, laat hij nu steeds vaker ook geluid horen als hij lacht. Gisteren was hij in een wel heel opperbest humeur en kon ik dit nieuwe, nog zeldzame fenomeen zowaar op film vastleggen:

Tips voor al die zwangere vriendinnen van me

Hieronder een aantal persoonlijke tips. Doe er je voordeel mee ;)

- Slabbetjes met klitteband zijn handiger dan slabbetjes met drukknopen.
- Als je babykleertjes koopt, let dan op de rekbaarheid van de stof. Niets is zo vervelend als stugge armsgaten waar je zo'n klein babyarmpje doorheen moet trekken/duwen/proppen/wurmen.
- Na de geboorte krijgt je kindje direct een mutsje op het hoofd (tegen het afkoelen). Deze is dus direct vies en belandt dan een uur later in de wasmand. Tip: koop een oersimpel goedkoop mutsje voor direct na de geboorte en bewaar dat leuke mutsje voor een paar uurtjes later.
- Als je borstvoeding gaat geven, oefen dan in je kraamtijd met verschillende voedingshoudingen. Je kraamverzorgende kan daarbij helpen en je kunt er later echt profijt van hebben bij bijvoorbeeld beginnende borstontstekingen of andere leuke kwaaltjes (hier spreekt inmiddels helaas een kenner). Madonnahouding, rugbyhouding en liggend op je zij zijn de drie bekendste en handigste houdingen. Een borstvoedingskussen is erg handig om te hebben, al is het maar als extra kussen in je rug als je in bed zit te voeden.
- De Aventspenen lopen als een tierelier. Niet gebruiken bij snelle drinkers. Beter zijn de Difraxflessen en die schijnen ook beter tegen krampjes te zijn (deze fles moeten wij nog testen, maar hij staat al klaar).
- Pampers billendoekjes zijn zo irritant. Laatst een enorme (voordeel)doos gekocht en ik ben blij dat ze nu bijna op zijn. Elk doekje dat je pakt, blijft plakken aan het volgende doekje, waardoor je steeds een hele harmonica aan doekjes uit de verpakking trekt. Ja, zo gaan die irritante doekjes wel snel op.
- 12 hydrofiele luiers op de babyuitzetlijst? Koop er rustig wat meer. Je kunt ook nooit genoeg spuugdoekjes hebben en die langwerpige spuuglappen die je zo handig over je schouder kan leggen zijn ook ideaal.
- Kruikenzakken, je hebt ze in allerlei leuke kleuren en met leuke opdrukken. Wij mochten ze niet gebruiken, de kruik werd gewoon in een hydrofiele luier gepakt. En weet je, hij ligt toch onder de deken, dus die leuke kruikenzak zie je niet eens.
- Hetzelfde geldt voor aankleedkussenhoezen. Koop gewoon een stapeltje goedkope, simpele hoezen, want je gooit ze ook continu in de was - of je legt er als bescherming een hydrofiele luier overheen. Dus die leuke opdruk zie je dan toch niet.
- Koop een grote pot sudocreme voor op de commode en gebruik de kleine testpotjes die je in alle blije dozen vindt voor in de luiertas.
- Ga met je kindje onder de douche. Superleuk! Moet je wel iemand naast de douche hebben staan die de kleine aan kan geven en na het douchen weer aan kan pakken. Geen zeep gebruiken bij deze wasbeurt, anders glibbert je kind uit je handen.
- Badje of TummyTub? Als je toevallig aan beide kunt komen, probeer het dan ook beide eens uit tijdens de kraamperiode.

Wordt misschien vervolgd....

Het leven als moeder...

... wordt bepaalt door het ritme van de voedingen
... is af en toe uitputtend
... maar is heel bijzonder en mooi
... en maakt al het andere onbelangrijk

's Nachts word ik wakker van een naar melk smakkend kind, en dan denk ik: "Hoe kan dat nou, ik heb hem er toch net weer ingelegd?" Maar een blik op de klok zegt me dat de laatste voeding alweer 3 uur geleden is en hij dus weer aan de beurt is. Ook schrik ik wel eens wakker in de veronderstelling dat ik tijdens het voeden in slaap ben gevallen en Anton nog bij ons in bed ligt. Ja, die nachten zijn op deze manier nog wel slopend. Maar we krijgen er veel voor terug: Een prachtig ventje met een heel tevreden blik waar we niet vaak genoeg naar kunnen kijken :D

Langzaamaan komen we in een nieuw ritme en begint mijn energieniveau weer wat te stijgen. Het is lente en het is heerlijk om met Anton in de kinderwagen een stukje te wandelen in de zon. Het schommelen van de kinderwagen wiegt hem vaak in slaap. Tussen de voedingen door is er altijd wel was die gewassen/opgehangen/opgevouwen moet worden, we hebben regelmatig kraambezoek en ik probeer ook elke middag nog wat te slapen. Zo vliegen de dagen en nachten voorbij zonder dat een dag echt begint of een nacht ten einde is. De tijd is niet meer verdeeld in blokken van 24 uur, maar in blokjes van gemiddeld 3 uur. Dat is wel even wennen!

Volgende week zal Anton zich wat moeten aanpassen aan mama's ritme, want ik wil weer een avondje weg (koor repetitie). We zijn benieuwd of we net voor, en dan net na de repetitie een voeding kunnen plannen. Voor alle zekerheid zal ik een flesje gekolfde melk in de koelkast zetten ;) Dat is ook weer wat nieuws voor ons: mama die gaat kolven, papa die een flesje gaat geven en Anton die uit een flesje moet drinken! Spannend!

39 weeks and 4 days!!

We proudly present our son Anton, born this morning at 10.25:

39 weken - zoek de verschillen

38 weken - Vermaak me prima!

Het is heerlijk rustig thuis en ik vermaak me prima!

Het voorjaar begint te komen. Buiten beginnen de krokussen te bloeien, binnen staan de tulpen op tafel en op zolder staat onze Azoreaanse plant te overwinteren. Deze laatste hebben we als zaadje meegenomen van onze vakantie op de Azoren in 2009. Afgelopen zomer hebben we de zaadjes geplant in de tuin en er kwam een plant uit die inmiddels zo'n 30 cm hoog is en nu zowaar begint te bloeien!!! (foto rechtsonder, klik er op om hem te vergroten)

Verder heb ik ook eindelijk eens tijd om bijvoorbeeld kaartjes te knutselen zoals de volgende (van vilt):

Wat de kleine betreft: Die begint beurse plekken te veroorzaken doordat hij/zij steeds in dezelfde houding ligt en op dezelfde plekken schopt/drukt. Af en toe is dat wat pijnlijk, maar ja. Blijf nog maar lekker even zitten hoor, want ik wil nog best twee weekjes genieten van de rust! ;)

37 weeks

From today on, officially, I am allowed to give birth at home. For my foreign friends this might seem strange, but in the Netherlands it's quite common to stay at home during delivery. And I really hope and wish I can stay at home, because I don't like hospitals much and I prefer to be in a place I feel relaxed. Of course, when things are difficult or whenever there are complications, I'll be going straight to the hospital - but I hope we don't need to do that.
I really love this maternity leave, giving me the opportunity to do whatever I want to do, without stress and hurry. Everything is ready for the baby, and with my many hobbies I don't feel bored at all. I feel good and rested, although my belly is getting bigger and it makes sleeping a little more uncomfortable lately.

We have bought another car last week! After years of driving several red Daihatsu Cuores (since 2004), we are now going to drive a grey Volkswagen Golf! Big change! During our test drive we tested if our stroller fits in the trunk. It does! :D

Half Past Nine - Culturele Zondag Enschede

Cross stitch Pooh Bear

Today I finished my cross stitch Pooh Bear calender!! This is the result of many years of work (hobby I should say). Now all I need to do is frame it and hang it in the baby room :D

(click to enlarge)

36 weken - Echt waar hoor ;)

Het bed moet omhoog. We staan bij de thuiszorgwinkel om de klossen (en nog wat andere spulletjes) op te halen. Nadat ik aangeef wat we nodig hebben, kijkt de mevrouw achter de balie vluchtig naar m'n buik en vraagt hoeveel weken ik zwanger ben. "Zesendertig", antwoord ik, en weer gaat de blik omlaag naar mijn buik, die verscholen in een dikke winterjas niet echt opvalt. "Zo, dat doe je netjes", zegt ze. Ik steek m'n buik maar iets meer naar voren en zeg dat er over een week of vier toch echt een kind uit gaat komen. Gelukkig hoef ik me niet verder te verdedigen en verloopt de rest van het gesprek heel gezellig. Ze zoekt alle spullen bij elkaar en vijf minuten later staan we weer bij de auto. Nu nog even iemand optrommelen die komt helpen om het bed daadwerkelijk op de klossen te krijgen!

35 weeks - All about work

It's all about work now and I can't wait for the day I can put it out of my mind for a while. The reorganization at my work is making everybody nervous and stressed, and although we made good progress last week, I still don't see the light at the end of the tunnel. Three more days of work and planning ahead of me now. I hope I can finish it all with a good feeling, to return at the end of May without stress.
Meanwhile, our little baby is still trying to move in my belly, which is getting harder by the day. But you can still see and feel him/her move very clearly, as soon as I lie down. I'm like a belly dancer! :)

Spring is on its way

Today it felt and smelt like spring outside! And we discovered the first signs of spring in our garden:

34 weeks - counting down

I'm still counting down the days at work: 7 more to go and then my maternity leave starts. I can't wait! Although I must say I'm still doing fine at work. The tempo and intensity of my tasks have decreased quite a bit, but that's okay. I do have the feeling my brain is slowing down as well. I can't take in new information as easily as I could, I am easily confused and I experience busy situations more chaotically than they really are. Sometimes, the world around me just seems to speed up and I can't keep pace. Somebody already welcomed me to the rest of my life... well I do hope it's not all that bad?!

Who of my readers recognizes this music box? 

I went to the hairdresser this week, which was really necessary. After the drastic haircut I got a little present: A gift voucher for the first haircut of our child, hahaha. I wonder when we'll use it....

This week I also visited a breastfeeding information evening, which was very informative and fun. I also dreamed about having contractions... Just a few more weeks, and I'll experience it all for real! :)

33 weken - 2011 is begonnen!

In tegenstelling tot de energieboost die ik had willen opdoen in de kerstvakantie om daarmee 'fluitend' de laatste weekjes op het werk door te komen, werden we overvallen door een kleine griepgolf in huis en voel ik me steeds meer een waggelend oud vrouwtje. Dus doe ik het maar wat rustiger aan allemaal. Dat is niet erg, en het gaat helemaal vanzelf. De dagen op het werk tel ik nu echt af, tot mijn zwangerschapsverlof begint. Volgens de kinderen op het werk heb ik nu "echt wel een hele dikke buik".
De babykleertjes liggen inmiddels gewassen in de kast en de babyuitzet is zo goed als compleet. Gisteren hebben we het traphekje opgehangen. Niet zozeer omdat de kleine van de trap kan vallen, maar meer zodat Piet, onze kat, niet meer zo makkelijk naar boven kan en we dus gewoon de deur van de babykamer open kunnen laten staan. Piet vindt het maar raar, zo'n hek.
Het plankje boven de commode hangt nu ook. We weten gelijk een verjaardagscadeautje voor papa straks in april: Een GOEDE borenset. De boren uit de 1000-boren-koffer die hij ooit voor 25 gulden heeft gekocht blijken keer op keer niet van echt goede kwaliteit (goh), wat natuurlijk niet erg fijn werkt. Maar het plankje hangt, en het hangt nog waterpas ook!

Deze zelfgebreide sokjes/schoentjes kregen we van een kennis.
Schattig hè? 

31/32 weeks - Time is flying

Ever since passing the "30 weeks" I feel like time is flying and due date is rushing nearer. I am really looking forward to it, and to prepare I am collecting and buying the final things we need for our baby. I believe the only thing we still need is a baby alarm and (sooner or later) a bigger car. Today I even bought diapers, which was quite a task because *pfff* there are so many different packages! Okay, the shop was quite messy as well, with packages diapers lying in three different corners.
Last week we had another ultra sound. Our little one was 1691 gram at that time, which will approximately be 54% of the birth weight. Or so the computer told us. We'll just wait and see :) Now I'm off until the 3rd of January because of Christmas and New Year, and then counting down begins: I have to work until January 26th which means 3,5 weeks or 14 days of work, and then my maternity leave starts.
Oh, and what's really exciting: We finally made up our minds and got a boys name and a girls name!

30 weken - Het laatste echte concert

Dit weekend staat er een a cappella kerstconcert op ons programma in Münster, van Maybebop. Een jaar geleden heb ik al kaartjes gekocht, en ik kijk er al weken naar uit. Het weer is ook helemaal in kerststemming, overal ligt een dikke laag sneeuw. Gelukkig kunnen we een auto met winterbanden lenen, wat wel heel erg belangrijk blijkt te zijn. Op de hoofdwegen is er weinig aan de hand, maar in Münster zelf lijkt men vergeten te zijn dat er zoiets bestaat als strooiwagens en sneeuwschuivers. Er is niks, maar dan ook echt helemaal niks gedaan met de sneeuw en de wegen zijn spekglad. We rijden er over een flinke laag aangestampte sneeuw. Münster heeft veel stoplichten en op de heenweg is het ook nog eens erg druk met verkeer. Bij elke keer optrekken glijden er auto's weg en soms blijft er eentje steken. Zelfs met winterbanden is het ploeteren. We zijn blij als "onze" auto uiteindelijk veilig op een dikbesneeuwde parkeerplaats bij de concerthal staat.
De afgelopen jaren hebben we heel wat a cappella concerten bezocht, en het is toch wel een vreemd gevoel te beseffen dat dit het allerlaatste concert is waarbij we nog gemakkelijk samen van huis kunnen. De volgende keer zal sowieso een tijdje op zich laten wachten. Na afloop blijven we nog even nakletsen en nemen we afscheid van de mannen, die hun Nederlandse fans alweer herkend hadden :)
Geen idee wanneer we ze weer zullen zien!

Nog een paar meer foto's vind je hier.

VPS KeK and PITS

Maybe I've shown you the following movie some weeks ago: 


PITS en KeK in concert from Rogier IJmker on Vimeo.

This is the result video which I shot during the festival and is finally online now:

29 weeks - Curtains

My mother and I sewed the curtains for the baby room this weekend :)
They are blue with golden stars: 

28 weeks - Boy or girl?

The Sinterklaas party on Saturday got canceled due to the bad weather. It's no good traveling through a snow storm to the other side of the country. Thinking of how to spend the hours at home I decided to bake some "boy or girl cookies" ;-)

I'd also like to know your expectations, so please vote on the poll in the right bar on this website.
For the rest, not much is happening. I've tidied up the baby room, which began to look a lot like a storeroom, and I've experienced little Baby is having hiccups.

27 weken - Bugaboooooo

Afgelopen week voor het eerst naar de zwangerschapsbegeleiding geweest. Gewoon bij een fysiotherapeut, niks geen zweverig gedoe zoals zwangerschapsjoga. Het was erg leuk, met elf dikke buiken in een kring oefeningen doen voor spieren waarvan je niet eens wist dat je ze hebt. Erg informatief en ik denk zeker nuttig voor mij. Op mijn werk begin ik toch te merken dat het lichamelijk wat zwaarder wordt en ik let extra goed op mijn houding met bukken en tillen. Tilwerk wat ik kan voorkomen laat ik mooi aan mijn collega's over!

Gisteren zijn we op pad geweest om een kinderwagen te kopen bij iemand met een eigen bedrijfje in tweedehands Bugaboos. En we zijn geslaagd! We hebben nu een Bugaboo Cameleon van het nieuwste model (dus met rubberbanden i.p.v. luchtbanden en van die handige schuifjes om de hoogte van de duwbeugel mee in te stellen i.p.v. de minder handige draaiknopjes -- ja, we zijn nu kenners op dit gebied!) voor ongeveer de helft van de nieuwprijs. Inclusief reiswieg, buggyzit en  boodschappenmand natuurlijk. Ook nog voor een paar tientjes een voetenzak voor volgend najaar en een maxi-cosi voor in de auto erbij gekocht met adapters voor op de kinderwagen. Alles bij elkaar toch een smak geld, maar een goeie deal! De kleur is denim met rood en het ziet er echt nog als nieuw uit! 
De kinderwagen is erg compact als je hem inklapt, maar de volgende grote uitgave wordt waarschijnlijk een andere auto waar hij toch iets makkelijker inpast. Het Daihatsu Cuore tijdperk is voor ons straks voorbij.... 

26 weeks - more shopping

Is this thing I'm feeling the famous "need" of getting everything ready for the baby? I just had to go shopping today. Ok, the fact that the big store with baby clothes and other baby necessities is offering a discount of 15% on their entire assortment did help to make me feel this way. Anyway, we bought some tiny clothes, socks and things like that and mommy feels really happy now :D
For the rest, there's not much news, just the usual stuff: Baby is kicking and turning around like crazy several times a day, mommy feels fine and the belly is growing. The coming week my pregnancy / birth preparation course is starting! 

VPS KeK - Root Beer Rag

25 weken - Ik zing twee-stemmig :)

Na een dagje ziek thuis te hebben gezeten met keelpijn en hoofdpijn, was het tijd voor het Totaal Vokaal Festival Oost van BALK, in Ulft. Ziek of niet ziek, ik moest erbij zijn. Gelukkig was ik redelijk opgeknapt na het dagje rust en hebben we een hele leuke dag gehad in Ulft. Lekker gezongen met Half Past Nine en gefilmd bij The Essence, Amusing en VPS KeK. Binnenkort op Youtube natuurlijk!

Ontzettend veel leuke reacties heb ik gekregen op mijn kleding. Natuurlijk van bekenden, maar ook veel onbekenden die me aanschoten en zeiden hoe leuk ze het vonden. En natuurlijk de vraag, hoe ik aan zo'n buikband kom. Nou, gewoon hier :) Zelfs een eigen ontwerp heb je in 1 dag al in huis! Super website, super service!

Ook nog even 'en profil':

Aan het einde van de lange dag was ik behoorlijk gebroken, maar ondanks dat had ik het niet willen missen!

Cradle

Today my mother and I sewed the fabric for the cradle. The cradle is 55 years old and our baby will be the third generation sleeping in it. My grandfather made the cradle from old wood which was meant to be thrown away.

24 weken - Girls talk

Dit weekend ben ik niet thuis. Het is het jaarlijkse weekendje weg met m´n vriendinnen van de middelbare school. We zitten in een Landal huisje met internet, en aangezien er ook een laptop mee is (nee, niet die van mij), kan ik toch nog even wat schrijven. Van de 9 meiden zijn er op dit moment 4 zwanger, ik ben de eerste die straks gaat bevallen en in de twee maanden na mij zijn de andere 3 aan de beurt. Het gespreksonderwerp van het weekend is gemakkelijk te raden. Om de andere 5 dames tegemoet te komen, proberen we ook wel andere gespreksonderwerpen, maar we krijgen het toch altijd weer voor elkaar om terug te komen bij datgene wat ons leven op dit moment beheerst.
Verder staat het weekend in het teken van chocoladepepernoten en veel ander lekkers. Komt goed uit, want bij mij is de tijd aangebroken dat het babyvet gaat groeien ;) Verder hebben we gewinkeld, wat leuk was, maar ook irritant als je steeds weer een wc moet zoeken..... speaking of that - er begint nu iemand in mijn blaas te trappelen, dus genoeg geschreven voor nu! :)

New pet?

It looks like we have a new pet, living in our garden....

23 weeks - Furniture

The furniture we ordered, arrived after five days! That's why we have been furnishing the baby bedroom this weekend, which is a lot sooner than I expected! It was a lot of fun and we are very happy with the result. It looks a bit boring/empty on the pictures, but that will change of course. And we still have to hang a shelf, but we'll do that later.
(click the picture to enlarge)

22 weeks - Shopping! :)

De afgelopen weken ben ik op marktplaats op zoek geweest naar een commode. Nieuw kopen leek ons niet perse nodig. In de loop der weken hebben we ook besloten de grote kledingkast, die nu nog op de babykamer staat, weg te doen en een kleinere kledingkast aan te schaffen. Dat betekende dat de zoektocht op marktplaats werd uitgebreid naar een commode en een kast in dezelfde stijl (een bedje hebben we al). Een paar keer zagen we wat moois, maar dat was dan weer vrij prijzig, of te ver weg, of we visten achter het net. Nu wil het toeval dat ik laatst (voor de zoveelste keer) bij de Prenatal was en voor de lol nog een keer door de kinderkamertjes liep... en een mooie kast en commode zag die helemaal niet zo duur waren. Tja...
Vrijdagavond (weer) naar de Prenatal geweest, nu samen, en het boeltje besteld :) We hebben ook nog wat advies gevraagd over kinderwagens en autozitjes en we hebben nu eindelijk een beetje zicht op alle mogelijkheden van de hedentijdse kinderwagens. Alles past overal op en je kan alles omdraaien, het lijken wel transformers. Duur zijn ze ook. Voor de kinderwagen gaan we marktplaats weer opduiken. De verkoper gaf ons voor alle zekerheid nog 'een paar' foldertjes mee:

Verder nieuws: de grote kast die we kwijtmoeten hebben we binnen een dag al verkocht via marktplaats, de kleine in m'n buik doet flink veel aan lichaamsbeweging en ik moet om het half uur naar de wc. Alles gaat dus goed :)

21 weeks

Last Wednesday we went for our ultrasound (20 weeks). Quite exciting, but also fun. The baby is developing normally and we could see it move. I can feel it move a lot as well lately. It's a very special feeling. But I can imagine it could keep me awake when the movements are getting more powerful in a few weeks... We didn't want to know the gender of our baby, so that will still be a big surprise :)

I also had a regular check up at the midwife last week, during which we heard the baby heart beat again.

For the rest, there's not much to tell. I'm now wearing a new t-shirt which I ordered here and I already got a lot of positive reactions about it, which is of course a lot of fun.

Vermist?

Wat is de Nederlandse taal toch moeilijk. Regelmatig vallen mij in de lokale krantjes artikelen op die geschreven zijn door mensen die blijkbaar zoveel mogelijk informatie in zo min mogelijk zinnen willen proppen, wat gewoonweg foutief Nederlands oplevert. Vandaag in de Weekendkrant een artikeltje op de voorpagina over een dementerende vrouw die vermist werd (en gelukkig weer gevonden is): "De 61-jarige dame werd gezocht door haar dochter bij wie ze op bezoek was". Nou denk ik dat men bedoelt dat de vrouw bij haar dochter op bezoek was en daar verdwenen is. Vervolgens werd ze gezocht. Het lijkt mij namelijk raar dat ze gezocht werd, terwijl ze gewoon bij haar dochter op bezoek was. Pfffff... maar ja, dat is natuurlijk een veel te ingewikkelde en lange manier om het verhaal in de krant te zetten...

Positiekleding

Afgelopen weekend bracht mijn schoonzus een doos mee met allemaal positiekleding van haar zwangerschappen. Gisteren had ik geen puf om de boel te gaan passen, maar vanmorgen heb ik eens even alles aangetrokken en de berg in twee stapels verdeeld. De eerste stapel met kleding die niet past, me niet staat, of absoluut niet mijn smaak is. De andere stapel met kleding die past en die ik leuk vind. De tweede stapel is best groot, dus ik ben helemaal blij. Joepie!! Weer wat meer variatie in mijn garderobe! :D
En nu snel de schoenen aan, we hebben straks een afspraak bij de verloskundige.

29 years and 20 weeks ;)

Last Thursday it was my birthday, but I didn't celebrate it that day. I had to work, and in the evening I was singing with my choir. On Saturday our parents and brother and sisters came by and we celebrated my birthday with a delicious lunch. The weather was so good, we could even sit outside in the garden! I can't remember such nice weather on my birthday before.


One of the presents I got, is a CD with baby a cappella music called "Little voices". It's a CD with pure all vocal, classical music for bedtime, sung by the Swingle Singers. After my family had left, I was quite tired and when listening to the CD I fell asleep during the third song, so I think the CD also works for tired mama's-to-be ;)


In the evening we drove to Oss, to attend a Rock4 concert in our favorite theater De Lievekamp. We had front row seats. I loved the show, especially because it was even better than last time. I think ever since Peter and LucN were replaced by Lucas and Harry the group needed some time to grow closer, vocally. I really enjoyed it, and afterwards we had a chat with Luc and Harry for a while. We got home after 1am, which is way after my normal bedtime looking at the past four months. But I had a great birthday!


The coming week we have an appointment with the midwife and we have to go to the hospital to have the 20 weeks ultrasound. We're halfway!

19 weken

Eerder deze week kwam manlief thuis met twee kortingsbonnen van Lief!. Dat is natuurlijk altijd mooi meegenomen. Vandaag ging ik eens even kijken in de winkel. Het assortiment van Lief! bestaat voornamelijk uit kinderkleding, maar ze hebben ook tassen, accessoires en verzorgingsproducten. Een erg leuk winkeltje. Doordat er wel veel dingen specifiek op jongens of meisjes gericht waren, en wij niet weten wat het gaat worden, had ik mijn keuze vrij snel gemaakt. Vergeet wat ik vorige week schreef over kleding, het eerste babypakje ligt nu in de kast! Een groen truitje met lief! er op en een groen-wit gestreept broekje. Heel lang zal de kleine het niet aankunnen, want het is maat 50-56. Maar om alles op de groei te kopen, is ook niet leuk, toch? Dit worden misschien wel de allereerste kleertjes die dat trappelende kindje in mijn buik straks aan gaat hebben :D

Mama-to-be voelt zich verder goed deze week! Een druk weekje op het werk, maar toch heb ik heerlijk gewerkt en heb ik mijn energie goed kunnen verdelen, zodat ik niet weer oververmoeid het weekend in ga. Ik leer het wel ;)

18 weeks

There we are, 18 weeks and the little baby inside is 20 cm now! Whooo, can you imagine? That's quite big already! Sometimes I feel a little movement inside my belly and I'm quite sure it has nothing to do with digesting my food ;) On the other hand, the movements are very small, so I'm still not 100% sure it's him/her.Although, what else could it be? :P
The amount of energy I have varies from day to day and sometimes even from hour to hour. I just have to deal with it and as long as I go to bed early, I'm quite fine.

Today we were shopping at the garden center, because we needed a birthday present, and we found a lovely music box which plays the all-known cradle song from Brahms. We just had to buy it... :)

Mama Mazzeldagen

Het zijn de Mama Mazzeldagen bij Prenatal. Tot 20% korting op het gehele assortiment! Daar moeten we natuurlijk naar toe. We hebben een heleboel spullen nodig, lijkt me. En het is leuk om ideeën op te doen, toch?
Daar lopen we dan, in een overvolle winkel tussen spelende kinderen en vrouwen met nog dikkere buiken dan ik. De afdeling babykleding slaan we over, als ik daar ga beginnen, dan is het einde zoek. Nee, die kleertjes komen vanzelf wel, daar maak ik me geen zorgen over. Maar de rest! Help, wat hebben we nodig? Alles wat ik zie is leuk of handig of onmisbaar, maar de keuze is zo groot dat het me al snel duizelt en ik moet zelfs echt even gaan zitten om bij te komen. Waar te beginnen, wat nu al kopen en wat kan later nog? Wat kopen we hier, en wat zoeken we wel op een andere plek? Ik ben het helemaal kwijt. Nadat we de winkel twee keer rond zijn gelopen, belanden we in een lange rij voor de kassa met maar liefst 1 artikel. Een badstof hoes met een leuk tekeningetje er op voor om het aankleedkussen. Maar pffff, als ik zo besluiteloos blijf en telkens door de bomen het bos niet meer zie, hoe vaak moeten we dan nog winkelen voordat die baby-uitzet compleet is?
Thuisgekomen pak ik de hoes voor om het aankleedkussen uit en ik ben blij dat hij past (ja weet ik veel, misschien bestaan die dingen ook in verschillende maten?). Het ziet er heel schattig uit en ik ben helemaal blij. Ach, als ik na elke aankoop zo blij thuiskom, dan is het ook niet erg om vaak te moeten winkelen, toch?

17 weeks

Whoo! A lot has happened this week. I went shopping with my mom and found some nice clothing which I will be able to wear the coming months. Martin and I also had an appointment with the midwife. We heard the heart of our little baby beat - it's so special to hear this! We are also slowly furnishing the baby bedroom and clearing out things. For instance, I'm reorganizing my wardrobe and we're moving some things from the baby bedroom that can be stored in the attic. We also visited a store which left us overwhelmed with ideas. We could have spend a lot of money there, but we didn't. I'm sure we can find cheaper places! We're not going to spend 900 euros for a baby buggy! We're also almost done organizing things with the day care center. And, most important: I feel less exhausted in the evenings!! :D

16 weken

Wat een heerlijk weertje gisteren!! Ter ere van Anne's 65e verjaardag zijn we met z'n elven naar Zutphen geweest en daar hebben we eerst koffie/thee gedronken in De Pelikaan en daarna hebben we een boottocht over de IJssel gemaakt in zo'n luxe sloep. Heerlijk in het zonnetje gelegen op een kussen voorop de boot en gerelaxed :) Daarna nog lekker uit eten en toen was de koek ook wel weer op. Een ietsje pietsje meer energie zou ik wel graag weer willen hebben, want zelfs na zo'n dag "niets doen" ben ik kapot. Maar, het was wel erg gezellig. En wat hebben we het getroffen met het weer!

's Avonds na thuiskomst nog even op internet gedoken, want ik heb er iets gelezen over "tintelende vingers" en dat dat ergens op duidt. En laat ik daar vanavond nou opeens last van hebben. Weer zo'n raar zwangerschapskwaaltje? Na een snelle google search vonden we dat het kan duiden op het Carpaletunnel syndroom of op een hoge bloeddruk. Tja, ok. Nou ja, na een nacht slapen is het vrijwel helemaal weg en aan het einde van de week moeten we toch weer naar de verloskundige dus dan kunnen we het eventueel nog vragen. Zal ook wel weer goedkomen. Voel me verder prima hoor! :)

Zonnebloemen

Nooit gedacht dat die paar kleine zaadjes het zo goed zouden doen!