De WHO (World Health Organisation) adviseert dat baby's zes maanden exclusief borstvoeding krijgen en dat met zes maanden gestart wordt met bijvoeding. Pas dan zijn de darmpjes toe aan vast voedsel. Te vroeg starten met bijvoeding geeft op latere leeftijd een grotere kans op allergieën, obesitas en kanker. Nou adviseert de WHO ook om door te gaan met borstvoeding tot het kind twee jaar is, en liever nog langer. Ik weet niet of ik het daar mee eens ben, maar die eerste zes maanden exclusief borstvoeding lijkt me helemaal niet verkeerd.
Toch begon Anton al interesse te krijgen in wat wij aten, toen hij een maand of vier was. Maar ja, hij had ook wel interesse in onze autosleutel - en we hebben hem ook nog niet aangemeld voor zijn eerste rijles. Dus we hebben geduldig afgewacht.... tot hij ruim vijf maanden was. Toen ging het niet meer en raakte hij echt zeer gefrustreerd als wij iets aten en hij niets kreeg. Hij liet duidelijk merken dat hij ook mee wilde doen, en hij was niet meer af te leiden. Dus zijn wij, met ruim vijf maanden, heel langzaam gestart met Rapley-en.
Eén van de eerste hapjes: wortel |
Waarom Rapley? Na zes maanden is de gemiddelde baby in staat om zelf voedsel op te pakken en het naar zijn mond te brengen. Hij kan dan leren kauwen en slikken. Bij dit natuurlijke proces is het onnodig om met gepureerd voedsel aan te komen zetten. Volgens Gill Rapley zijn er nog tal van andere voordelen om op deze manier vast voedsel aan te bieden. Ze zegt dat baby's die zelf mogen eten, er toe geneigd zijn minder kieskeurige eters te worden, snellere een betere handcoördinatie ontwikkelen en uit zichzelf eten vermijden waarvan later blijkt dat ze er allergisch voor zijn. En als een kind zelfstandig kan kiezen hoeveel eten hij tot zich neemt, voorkom je daarmee ook obstipatieproblemen.
We zullen het zien! Wat betreft het zelf bepalen hoeveel hij eet, dat zijn we met de borstvoeding wel gewend geraakt. M'n borsten hebben ook geen maatstreepjes :P
De eerste twee weken dat Anton af en toe wat vast voedsel aangeboden kreeg, bleef het bij likken, sabbelen, iets in de mond stoppen en weer uitspugen. Toen kreeg hij opeens door dat hij het ook kon doorslikken en vanaf dat moment "eet" Anton echt mee. Veel krijgt hij nog niet binnen, maar hij vindt het geweldig lekker en interessant allemaal! Bij het avondeten zit Anton nu in zijn kinderstoel bij ons aan tafel en krijgt hij ook wat voorgeschoteld. Meestal is dat wat wij ook eten. Behalve als wij zin hebben in een patatje speciaal of een pittige thaise maaltijd, dan krijgt Anton bijvoorbeeld fruit of kook ik wat groente voor hem apart.
De sperziebonen zitten echt overal! |
Anton eet nog niet voor de voedingsstoffen, deze haalt hij uit de moedermelk. Hij eet om te voelen en proeven, en om te pakken, kauwen en slikken. Het komt vanzelf dat hij dusdanige hoeveelheden binnenkrijgt dat hij ook uit het vaste voedsel zijn energie en voedingsstoffen haalt. Op dit moment belandt een groot deel van het eten op de grond, of ergens op Anton zelf. Een klein deel komt in z'n mond terecht en daar weer een klein deel van slikt hij door.
Wij zijn tot nu toe erg positief over deze manier van vast voedsel aanbieden, maar zijn er wel makkelijk mee. Een stukje geprakte aardappel of geraspte appel op een lepel is namelijk ook heel interessant en daar wordt dus ook af en toe wel even mee geoefend. Misschien is het leukste van dit alles nog wel dat je er ontzettend leuke foto's van krijgt! ;)
Broccoli geeft troep, maar is wel erg lekker! |