Blogstilte?

Oe, al bijna 2 maanden niks meer gepost op dit blog....
Volgens mij ben ik te druk met zwanger zijn ;)
De afgelopen weken waren ook druk met werken en andere bezigheden. Maar nu ben ik vrij! Een lange kerstvakantie met aansluitend zwangerschapsverlof en daarna ook nog een tijdje ouderschapsverlof. Kijk, daar word ik blij van. Dus wie weet vliegen de blogposts op dit blog je binnenkort wel weer om de oren. Op m'n andere blog verschijnen wel regelmatig nieuwe posts, want creabea ben ik nog steeds vaak, dus ga gerust ook daar eens kijken!

Speltkoekjes

De laatste tijd bak ik regelmatig zelf koekjes. Gewoon omdat het leuk en lekker is. En gezonder dan de meeste supermarktkoekjes. En eigenlijk ook heel makkelijk, zoals je hieronder kunt zien en lezen.

Momenteel zijn deze spelt-honing-rozijnenkoekjes bij ons favoriet. Het recept is gebaseerd op iets wat ik een keer op internet heb gevonden, maar vraag me niet meer waar...

Je neemt:
- 125 gram boter, en dan natuurlijk echte boter, namelijk ongezoten roomboter
- 225 gram speltmeel
- 100 gram honing
- 100 gram rozijnen
- 1 tl bakpoeder

Meng het speltmeel en het bakpoeder.
Smelt de boter in een pannetje.
Doe de honing en de gesmolten boter bij het meel en ga roeren (of zoals bij mij: laat je je peuter/kleuter roeren) .

Voeg dan de rozijnen toe. Je kunt ze er zo bijdoen, maar ik spoel ze vaak eerst even af. Ook weer roeren tot alles goed gemengd is.

Dan op een bakplaat storten en platdrukken met je handen.

Nadat je je peuter/kleuter hierop hebt laten uitleven (met gewassen handen), reorganiseer je de boel zo dat het een beetje een rechthoekige vorm krijgt. Met een mes maak je er vast lichte sneedjes in zodat je na het bakken makkelijk stukjes kunt snijden.

Bakken: 13 minuten op 180 graden.
Als de koek iets is afgekoeld eet je snel een stukje op (want nu is het echt het allerlekkerste) en dan snijd je de rest in stukjes.

Nog iets verder laten afkoelen en hup de trommel in:

Eet smakelijk!

Moe

Ik haal m'n zoontje op bij het kinderdagverblijf. Hij is moe van de hele dag spelen, ik ben moe van de hele dag werken. Vanaf het kinderdagverblijf naar huis is het nog maar 2 minuutjes met de auto. Als we onze straat inrijden, vraagt hij "mama, heb je de radio bij je?". Ja, die heb ik wel bij me. "Ik wil liedjes luisteren." We zijn bijna thuis, dus de radio gaat niet meer aan. Drama alom. Groot verdriet. Hij wil niet uit de auto, hij wil liedjes luisteren. Je mag binnen liedjes luisteren. "Nee, ik wil in de auto liedjes luisteren!" Zucht. Geduld. Hij is moe. Tel tot 10.
Hij komt toch maar uit de auto, huilt tranen met tuiten. Eenmaal in huis moeten eerst de jas en de schoenen uit. "Nee, ik wil liedjes luisteren!" Geschreeuw, gehuil, hij wil het nu direct. Ja ja, nu moet jij even geduld hebben, ik wil ook even m'n jas en m'n schoenen uit doen.
Ik heb m'n jas en schoenen uit. Ok, wil je Woezel en Pip horen? Of Dirk Scheele? Of van Dikkertje Dap? "Nee, ik wil Maybebop." Ok, dat is dan wel weer een goede keuze natuurlijk, al heb ik op dat moment eigenlijk liever even helemaal niks aan m'n kop. De cd gaat aan en ik ga op de bank liggen. "Nee, ik wil daar liggen!" Weer gehuil en geschreeuw. Kom maar naast me liggen lieverd. Hij wurmt zich tussen mij en de rugleuning, gaat ook liggen en zucht een keer diep. Dan draait hij zich naar me toe en slaat z'n arm om m'n nek en legt z'n hoofd tegen mijn hoofd. Zo liggen we 1 minuut helemaal stil naast elkaar. De tranen zijn weg en het drama is voorbij. Hij komt overeind en vraagt alsof er niks gebeurd is "mama, mag ik met de potloden kleuren?".
Wat is het toch een schatje :)

Prietpraat

Ik zit een bakje rauwkost te eten.
"Vind je dat lekker mama?"
Ik: "Ja"
"Ook die grassprietjes?"
(denk denk) Hij bedoelt de reepjes prei en witte kool.....

"Waarom heb je maar 1 sok aan?"
Schouderophalend antwoordt hij: "Omdat ik het niet koud heb".

We zitten samen in bad.
"Mama, heb jij haartjes op je benen?"
"Ja..."
"Dat vind ik niet fijn mama, dat kriebelt!"

Wat zit er in mama's buik denk je, een jongetje of een meisje?
"Dat weet ik niet. Dat is nog een verrassing. Als de baby uit is, dan kunnen we kijken."

Kruidnootjes zonder suiker :D

Vanmorgen een zak kruidnootjes gekocht in de winkel. Ik zag ze en dacht, mmmm daar heb ik wel weer zin in! Maar na er thuis een paar geproefd te hebben, vind ik ze eigenlijk helemaal niet zo heel erg lekker. Oh ja, die moet ik natuurlijk ook gewoon zelf maken! duh! ;)

Mijn hulpje kan inmiddels al aardig goed kneden en maakt ook al redelijk zelfstandig rondjes haha. 

Gemaakt volgens dit recept, ditmaal trouwens met boekweitmeel, echt heerlijk zo!

Kinderboekjes over zwangerschap

Vandaag gingen we weer naar de bibliotheek voor een nieuwe stapel kinderboekjes. En omdat er een broertje of zusje op komst is, ging ik weer op zoek naar een boekje over dit thema. De vorige keer vond ik het best lastig om een leuk boekje te vinden, maar kwam ik uiteindelijk met "Kaatje en mama's buik" thuis. Een erg leuk, simpel boekje over een meisje en haar moeder die een steeds dikkere buik krijgt, en zoonlief (nu 2,5 jaar oud) kende het al snel uit z'n hoofd.

Vandaag viel het me wederom op dat er ontzettend veel boekjes zijn over zwangerschap en over het krijgen van een broertje of een zusje. Maar heel veel boekjes vind ik niet geschikt. Hoewel het natuurlijk ook belangrijk is om een kindje voor te bereiden op de minder leuke kanten van een baby, vind ik een boekje als "Ik wil geen zusje" of "Blijf jij maar lekker zitten" al niet leuk klinken, omdat de negatieve insteek voorop lijkt te staan. (Precieze titels weet ik niet meer, maar hier kwam het ongeveer op neer).
Daarnaast gaan de meeste boekjes die ik vond over de tijd dat de baby er al is, terwijl ik juist op zoek ben naar boekjes over onze situatie nu. Die baby duurt nog wel eventjes ;) Overigens drinken de meeste baby's in boekjes een flesje, wat ik helemaal niet realistisch vind. In ieder geval niet in mijn situatie, want ons kindje gaat gewoon borstvoeding krijgen. En boekjes over baby's die borstvoeding krijgen, zijn al helemaal moeilijk te vinden.
Gelukkig ben ik wel weer geslaagd vandaag, en nu lezen we het "Biba baby boek". Zoonlief vindt het een heel mooi boekje. Het heeft grappige, gekke tekstjes en hele lieve tekeningen. Op een aantal pagina's zitten flapjes, waardoor je in de buik van mama kunt kijken en het kindje kunt zien groeien. Wat mij betreft een aanrader!

Mijn mini-moestuin (deel 7): Aardbeien

Vandaag hingen er opeens meerdere rode aardbeien aan de plantjes. Wow! Ik ben inmiddels gewend dat ik af en toe verwend wordt met 1, 2 aardbeitjes. Als ik geluk heb, zijn het er een keer 3 of 4. Maar vandaag!!! Kijk toch eens wat een oogst: 

Eindelijk genoeg om een beschuitje ruim mee te beleggen! En ik heb hem heel egoistisch (omdat er toch even niemand in de buurt was) he-le-maal zelluf opgegeten!

Toen ik de aardbeienplanten in de tuin zette, had ik gehoopt op elke dag zo'n beschuitje! Nou ja, wie weet heb ik volgend seizoen meer geluk. Van dit beschuitje heb ik dubbel en dwars genoten ;)

Pritt Paint Ball - zonder knoeien!?

Ik hou er van om m'n zoontje af en toe lekker te laten kliederen met verf. Heerlijk vindt hij dat. Meestal ben ik na afloop van het verven net zo lang bezig om de boel schoon te maken, maar dat vind ik niet erg ;)

Een tijdje geleden kwam ik Pritt Paint Ball tegen in een winkel. Leek me erg leuk, en weer eens wat anders. Het zijn een soort verfstiften die werken volgens een deo-roller-principe zeg maar. En als je de verpakking moet geloven, kun je hiermee verven "zonder knoeien"! Zie hier onze de bevindingen:

Er wordt naar hartelust 'gepaintballed', het blad moet helemaal vol zoals gewoonlijk. Zoonlief is er druk mee. Hoe langer je een kleur echter op z'n kop houdt, hoe sneller de verf er uitstroomt. Het heeft ook te maken met hoe hard je op de bal drukt en hoe lang je op 1 plek blijft 'verven'. Maar het resultaat is in iedergeval een kletsnat papier vol met verf. Hoe kan dit "zonder knoeien" blijven?

Nou eh... niet dus:

Ik zal de foto van z'n handen na afloop van het verven besparen, maar jullie kunnen je er vast wel iets bij voorstellen ;)
Het resultaat van deze creatieve sessie:

Prachtig he?
Maar dat "zonder knoeien"... vergeet het maar hoor. Met verf hoor je gewoon te smeren en te knoeien, toch?

Mijn mini-moestuin (deel 6): Je eigen boontjes doppen

Het is al weer even geleden dat ik over m'n moestuintje geblogd heb. Inmiddels zijn de worteltjes allemaal overleden.... Na een hele natte week wilde de tuin niet echt droog worden (waarschijnlijk was de grond dichtgeslagen) en toen het eindelijk een beetje opdroogde waren de worteltjes verdwenen. De doperwtjes hebben we wel geoogst. Niet alles was opgekomen, dus het was maar een klein maaltje, maar samen met (gekochte) worteltjes wel heel erg lekker!

De aardbeien groeien goed, ze bloeien momenteel voor de tweede keer. Alleen leveren ze nog weinig op. Sporadisch kunnen we 1 of 2 prachtige aardbeien plukken. Wel extra lekker natuurlijk, maar helaas geen echte vulling voor in de yoghurt...

De tomaten staan er een beetje troosteloos bij. Echt mooie planten zijn het niet. Maar er zitten al wel veel kleine tomaten in en eentje wordt er al rood. Als ze allemaal zo mooi worden, dan kunnen we daar heel wat boterhammetjes mee beleggen en pastasauzen mee maken.

Barbecuen met meer groenten

Wij houden wel van een barbecue op mooie zonnige dagen. Maar ik hou steeds minder van vlees. Tenminste, ik hou niet van veel vlees. Dus vandaag hebben we eens "gebarbecued nieuwe stijl", zeg maar ;)

Naast een shashlik en een hamburgertje hadden we:

- maiskolven: ingesmeerd met boter, beetje peper en zout er over en dan op de barbecue. Heerlijk!!!

- gevulde paprika's: gevuld met stukjes champignon (vooraf gebakken in de koekenpan met een teentje knoflook) en een stukje brie. De volgende keer misschien nog iets meer kruiden, maar zo ook al lekker.

- grooooote champignons (gekocht op de markt) gevuld met roomkaas. In aluminiumfolie inpakken en even tussen de kooltjes leggen om heet te worden.

Lekker lekker hoor! En onze dagelijkse portie groenten meer dan binnengekregen!

Mijn mini-moestuin (deel 5): Nat!

M'n mini-moestuin is erg nat, want het heeft veel en hard geregend de laatste tijd. De planten in potten hebben er niet zo'n last van gelukkig. De tomatenplanten groeien voortvarend (maar nog geen bloesem) en de erwtjes groeien ook enorm.
De aardbeienplanten die in de volle grond staan, hebben flink gebloeid en nu eindelijk zitten er wat aardbeien aan te komen. Ik heb laatst een aantal aardbeien weggehaald die door hun gewicht op de natte grond lagen te rotten... Hopelijk worden de aardbeien die nu aan de planten zitten wel rood en kunnen we ze lekker opeten! De aardbeienplant in de pot doet het voor geen meter. Niet gebloeid, geen aardbei te bekennen. Wie weet volgend jaar.
De worteltjes hebben het zwaar momenteel. Ik moet ze nodig uitdunnen, maar de grond is nog te nat om dat te doen. De radijsjes zijn geoogst. Een heel aantal zijn door de sla of op een broodje gezond beland, maar de rest heb ik moeten weggooien omdat ze te lang in de grond zaten en niet meer lekker smaakten. Ik ben toch niet zo'n heel groot radijsjes-liefhebber, maar ze groeiden wel mooi!
Inmiddels heb ik ook nog basilicum gezaaid, wat mooi opkomt. Ik gebruik vaak gedroogde basilicum in de macaroni/spaghetti, en binnenkort gaan we er dus lekker verse basilicum doorgooien :)

En dan nu, de foto's ;)

Let the sun shine!

Ik heb altijd al een zonnepaneeltje op het dak gewild. Leek me leuk. Leek me goed (voor het milieu? voor onze portemonnee? voor de toekomst?). Leek me gewoon goed en leuk dus.
Maar het kwam er eigenlijk nooit van. Ingewikkeld ook, zonnepanelen. Hoe werkt het eigenlijk en waar en hoe regel je het? We zijn eigenlijk wel van de grondige research vooraf en het was er gewoon nog nooit van gekomen. Tot een paar weken geleden een buurvrouw vertelde dat zij zonnepanelen wilden laten plaatsen op hun dak. Hun buren deden ook mee en wellicht hadden wij ook interesse? Dat hadden we zeker! Dan blijkt dat 1 zonnepaneeltje plaatsen natuurlijk onzin is (ja, weet ik veel, ik had me er echt nog nooit in verdiept) en om een lang verhaal kort te maken; nu ligt ons hele dak vol met 10 panelen. Gaaf!

Maar hoe werkt dat nu allemaal? Alle stroom die we opwekken kunnen we direct gebruiken. Denk aan de koelkast die dag en nacht aan staat en apparaten waarvan de stekker altijd in het stopcontact zit (televisie, wasmachine, computer). De stroom die we niet direct gebruiken wordt teruggeleverd aan het energienet en daar krijgen we geld voor terug. Indirect 'gebruiken' we die energie dus ook. (Nu nog even niet, binnenkort wordt de nieuwe meter in de meterkast geinstalleerd waarmee dit mogelijk gemaakt wordt).

Ik heb het vak natuurkunde op de middelbare school vrij snel laten vallen en kan me weinig meer herinneren van de lessen over energie, wisselstroom, kWh, etc. Maar ik ben me weer wat aan het inlezen ;) Inmiddels is onze eerste 100 kWh binnen. Met deze 100 kWh hadden we al 55,5 uur kunnen gourmetten (1800 watt) of onze lamp boven de eettafel (met 6 lampjes van elk 20 watt) 5 weken onafgebroken voluit kunnen laten branden. Gelukkig had ik wel wiskunde in m'n examenpakket, dan kun je zulke leuke rekensommetjes maken ;)

We zijn door dit hele zonnepanelenavontuur ook nog wat fanatieker bezig met het zuinig omgaan met energie. Dat betekent met name: geen apparaten in het stopcontact laten zitten die je toch amper gebruikt (sluipstroom beperken). In ons geval is dat bijvoorbeeld de babyfoon. En de videorecorder, die ook al jaren ongebruikt in het tv-meubel stond te verstoffen, hebben we nu maar helemaal weggehaald.

Laat nu de zon maar schijnen!

Mijn minimoestuin (deel 4): Tomatenplantjes

Tja, qua ruimte was het een beetje oneerlijk verdeeld:

Rechts het tomatenplantje dat ik van m'n schoonzus heb gekregen, links de tomatenplantjes die zijn opgekomen nadat ik zelf gezaaid had.
Vandaag heb ik er een plantenbak bijgezet en de plantjes wat beter verdeeld. Ik ben benieuwd hoeveel tomaten we hiervan gaan eten! Hopelijk een heleboel! Op brood, door de pasta, mmmmmm!

Mijn mini-moestuin experiment (deel 3): Eerste radijsjes gegeten

Het gaat goed met onze mini-moestuin! Hier een kleine foto-update:

De erwtjes zijn niet allemaal opgekomen helaas, maar de rest van de groenten doet het prima! We hebben al een paar kleine radijsjes kunnen eten. Heerlijk door de sla!
Met moederdag heb ik nog wat aardbeienplantjes gekregen die het ook prima lijken te gaan doen. Ik kijk nu al uit naar de eerste boterham met aardbeien uit eigen tuin :)

Lekker taboe bezig zijn!

Uren heb ik al naast dat bedje gezeten. Midden in de nacht, 's avonds laat, en vooral 's avonds bij het naar bed gaan van die kleine ukkepuk die nu toch al weer ruim twee is. Alleen in slaap vallen is er - hoge uitzondering daargelaten - nog altijd niet bij. En dan heb je van die kinderen die netjes van 19.00 tot 07.00 uur slapen, maar dat heeft ons peutertje ook nog niet begrepen. (Heb jij zo'n natuurtalentje? Geniet ervan!) Inmiddels ben ik een kei geworden in het muisstil wegsluipen uit zijn kamertje en het geruisloos sluiten van deuren en traphekjes. Ik zing dertig keer hetzelfde slaapliedje achter elkaar en kan op commando gapen (in de hoop dat het aanstekelijk werkt).

Dus elke avond weer zijn we aan het knuffelen tot hij in slaap valt, of zit ik naast het bedje liedjes te zingen of juist stil te zijn. Als hij 's avonds wakker wordt voordat wij zelf in bed liggen, begint hetzelfde ritueel plus een slokje water opnieuw, meestal duurt het dan wat korter. Als wij al in bed liggen en hij wordt wakker, belandt hij 9 van de 10 keer bij ons in bed. Meneer neemt 's nachts geen genoegen met een slokje water, nee dan wil hij mamamelk. (Wat?? Geef jij nog borstvoeding? Ja 's nachts dus). Terugleggen in z'n eigen bedje is er dan niet meer bij, want papa slaapt alweer op het moment dat zijn hoofd z'n kussen raakt en mama en zoonlief krijgen door het drinken een oxytocine-shot en zijn vervolgens alleen nog maar slaperig. En zo slapen we gezamenlijk verder en de meeste dagen worden we dus 's ochtends met z'n drietjes wakker in bed. Zo rond half 6 is dat tegenwoordig...

Co-sleeping geeft een kind (meer) vertrouwen in mensen, bevordert onafhankelijkheid en verhoogt het zelfvertrouwen, maar is vooral retehandig omdat we zo tenminste allemaal aan onze slaap toekomen (bron). En echt waar, we hebben ook 's nachts wel uren met hem gelopen, en hebben uren naast z'n bedje gezeten. We zijn meegaand geweest en boos geworden. Om vervolgens de volgende dag brak en moe en sjagrijnig te zijn. Maar ja, je probeert het toch, want een kind hoort toch de hele nacht in zijn eigen bedje te slapen? (zegt de westerse cultuur).

Dan heb je nog de mensen die hun kind gewoon laten huilen, omdat het maar moet leren om zelf in slaap te vallen. Om de een of andere reden werkt dat niet bij ons, maar geloof me, we hebben het ook geprobeerd. Het veroorzaakt stress bij ons allemaal en we worden er doodongelukkig en sjagrijnig van. Alledrie. Soms heb ik wel eens getwijfeld of ik een goede moeder ben, ben ik niet te soft? Moet ik harder zijn en me er niks van aantrekken?
Maar dan denk ik aan de moeder die ik wil zijn voor mijn kind. Als je wakker wordt in het donker en je voelt je alleen, wil je dan een moeder naast je bed die koste wat het kost ervoor zorgt dat je uiteindelijk weer in slaap valt in je eigen bed? Of wil je een arm om je heen, warmte en liefde, nabijheid.
Eerlijk is eerlijk, 't is niet helemaal zoals ik het me altijd had voorgesteld. Ik ben het ook wel eens zat, wil ook wel eens even twaalf aaneengesloten uren niks horen. Ouderschap brengt in dat opzicht vele verrassingen met zich mee, want je weet van tevoren niet hoe je kind zal zijn en hoe je zult reageren op allerlei dingen. De gemiddelde ouder-in-spe verdiept zich niet in verschillende opvoedstijlen, en co-sleeping en langvoeden is in de westerse cultuur nog verre van geaccepteerd. Maar op dit moment werkt dit voor ons en voelen we er ons prima bij. En op dit moment geven wij ons kind vertrouwen dat hij altijd bij ons mag komen als er iets is. En we slapen goed!

Mijn mini-moestuin experiment (deel 2): Groei!

Wow, het groeit! En zowaar, alles komt op!

Hier groeien de erwtjes:

De radijs doet het al heel goed: 

Hier komt iets boven, ik hoop dat het de tomaat is:

 
Maar voor het geval dat de tomaat het niet doet, heb ik een tomatenplantje gekregen van m'n schoonzus. En die groeit al goed:

De worteltjes komen ook op: 

En de bieslook, elders in de tuin, komt zoals gewoonlijk elk jaar weer op. Heeft deze winter ook weer 15 graden vorst overleefd!

En we blijven de mini-plantjes natuurlijk goed verzorgen. Het tomatenplantje van m'n schoonzus gaat elke nacht nog naar binnen en alle plantjes krijgen regelmatig water van zoonlief met z'n gietertje. We zijn benieuwd hoe het verder gaat groeien! 

Mijn mini-moestuin experiment (deel 1)

Al maanden heb ik het idee in m'n hoofd om in onze tuin wat eetbaars te laten groeien. En zo kwam ik op het idee van een mini-moestuin. Bij de Hema liep ik laatst tegen een klein doosje met vier soorten zaad aan (wortels, radijs, tomaat en erwt). Ideaal voor een mini-moestuin, want ik heb geen grote hoeveelheden zaad nodig.

Na flink snoeiwerk een aantal weken geleden is er nu plek voor een paar kleine groentebedjes.
Vandaag had ik eindelijk tijd en de vorst lijkt nu ook voorbij, dus het was hoog tijd om te zaaien. Nu maar hopen dat het opkomt.... anders valt mijn plannetje in duigen....

Hier heb ik worteltjes gezaaid. Het zaad heb ik met wat zand uit de zandbak gemengd, zodat het makkelijker te zaaien is en de plantjes hopelijk niet te dicht op elkaar komen te staan.

Hier komen als het goed is radijsjes. De struik ernaast moet ik goed in de gaten houden en goed blijven snoeien, anders wordt het plekje teveel overschaduwd. Hetzelfde geldt trouwens voor een klein boompje wat naast de worteltjes staat.

En hier zitten erwtjes in een hele grote pot. Het was een leuk klusje voor zoonlief om in elk gaatje 1 of 2 erwtjes te gooien. Ik heb geen flauw idee of de plantjes te dicht op elkaar komen te staan nu, maar mocht dit  het geval zijn dan zien we dat dan wel weer ;)

De gaatjes worden ook vakkundig weer dichtgemaakt:

In de laatste pot komen de tomaat-zaadjes. En vervolgens wordt er flink gegieterd:

Het plantje hier in het midden is laatst spontaan boven gekomen. Geen idee wat het is, maar ik laat 'm mooi staan want hij ziet er nu al leuk uit.

Geen idee of het zo handig gezaaid is, of het zaad te dicht op elkaar gezaaid is of niet. Het zou leuk zijn als het gaat groeien natuurlijk! Maar vanmiddag hebben we er in ieder geval al plezier van gehad :)