Cakejes met agavesiroop

Ik heb heerlijke cakejes gebakken met agavesiroop als zoetstof. Hier is het recept:

Voor 6 cakejes:
100 gram bloem*
1 theelepel bakpoeder
60 gram ongezouten roomboter **
60 gram agavesiroop
1 ei
60 gram rozijntjes (of andere vulling)

* Je kunt hier het soort bloem gebruiken dat je zelf lekker vindt. Ik heb de cakejes al een keer gemaakt met volkoren tarwebloem, en ook een keer met glutenvrije (witte) bakmix. Allebei lekker!
** Ik bak altijd met roomboter, maar je kunt natuurlijk ook margarine gebruiken. Roomboter is gezonder!

Meng alle ingredienten met elkaar. Ik smelt de roomboter in een pannetje en laat het iets afkoelen voor ik het toevoeg. De rozijntjes als laatste toevoegen.
Verdelen over de vormpjes en dan maximaal 20 minuten in de oven op 175-180 graden. Eigenlijk is 20 minuten net te lang en 15 minuten te kort. Dus gewoon even goed in de gaten houden.

Waarom agavesiroop?
Ik was op zoek naar een suikervervanger, omdat ik wat minder suiker wil consumeren. Bovendien vind ik de meeste cakerecepten al snel te zoet en vind ik het leuk om iets nieuws en anders te proberen. Ik kocht in een opwelling een flesje agavesiroop (in de aanbieding), maar kwam er later pas achter dat agavesiroop eigenlijk ook nog niet zo heel goed is. Maar goed, het spul moet toch op en zie hier het heerlijke cakejes recept! En ik ga er deze week nog heel veel bakken voor de verjaardag van m'n zoontje :)
De volgende keer ga ik op zoek naar een andere, betere zoetstof.

Knutselwerkjes

Gemaakt op het kinderdagverblijf,

een vogelhuisje:

en een muts voor carnaval:

Mooi hè? :)

Zindelijkheid

Kleine baby's worden groot en kleine kinderen worden op een gegeven moment zindelijk. Maar hoe en wanneer? Ik heb wel eens gelezen dat baby's van nature zindelijk zijn (hoe vaak is het niet voorgekomen dat je baby begon te plassen zodra je de luier AF deed?), maar dat wij ze door ze een luier voor te doen leren om in de luier te plassen en te poepen. Het lijkt wel een omgekeerde wereld als je het zo bekijkt. Het schijnt dat als je een baby heel goed (maar dan ook echt goed) observeert, dat je als opvoeder kunt zien wanneer je kindje plast of poept. Maar hier hebben de meeste mensen doorgaans geen tijd voor, of geen oog voor.
Er zijn op internet genoeg artikelen te vinden over het (vroeg) zindelijk maken van je kindje. Deze vind ik bijvoorbeeld best interessant. Zou het echt werken?

Dit boekje (wij hadden hem van de
bieb) was wekenlang favoriet

Wij zijn eigenlijk afgelopen zomer al min of meer begonnen met het proces 'zindelijk worden', omdat zoonlief met anderhalf jaar oud al heel duidelijk aangaf wanneer hij ging poepen. Hij heeft toen zelfs 2x op het potje gepoept. Daarna een hele poos niet meer, maar sindsdien zwerft wel dat potje door het huis. Het heeft een tijd in de badkamer gestaan, een tijd beneden in de woonkamer en een tijd in zijn slaapkamer. Af en toe vroegen we hem eens of hij er op wilde zitten, maar dit wilde hij niet. Prima, hoeft ook niet. Maar we praten wel heel veel met hem. Over alles. Ook over het potje en wat je daarop doet. Dus hij weet het heel precies.

Een paar weken geleden wilde hij opeens weer eens op het potje zitten. En sindsdien is het helemaal interessant. Een stapel boekjes ernaast en meneer zit prinsheerlijk op z'n potje te lezen, de ene keer alleen, de andere keer samen met papa of mama. En zowaar, hij plast en poept inmiddels met enige regelmaat op het potje en hij zit er nu toch bijna elke dag wel een keertje op. Zo trots als een pauw als het hem gelukt is, staat hij te huppen en te lachen naast het potje, luidkeels "poep!!" of "plas!!" roepend.

Benieuwd hoe het verder gaat? Wij ook!
Wie weet laat hij het potje binnenkort wel weer een tijd links liggen. Of niet. We zien het wel. We hebben hem nooit iets opgelegd, dat zou ook niet werken denk ik. Maar toch, het radicaal aflaten van de luier bij je peuter, zoals beschreven staat in bovenstaand artikel... zou het echt werken?