36 weken - Echt waar hoor ;)

Het bed moet omhoog. We staan bij de thuiszorgwinkel om de klossen (en nog wat andere spulletjes) op te halen. Nadat ik aangeef wat we nodig hebben, kijkt de mevrouw achter de balie vluchtig naar m'n buik en vraagt hoeveel weken ik zwanger ben. "Zesendertig", antwoord ik, en weer gaat de blik omlaag naar mijn buik, die verscholen in een dikke winterjas niet echt opvalt. "Zo, dat doe je netjes", zegt ze. Ik steek m'n buik maar iets meer naar voren en zeg dat er over een week of vier toch echt een kind uit gaat komen. Gelukkig hoef ik me niet verder te verdedigen en verloopt de rest van het gesprek heel gezellig. Ze zoekt alle spullen bij elkaar en vijf minuten later staan we weer bij de auto. Nu nog even iemand optrommelen die komt helpen om het bed daadwerkelijk op de klossen te krijgen!

35 weeks - All about work

It's all about work now and I can't wait for the day I can put it out of my mind for a while. The reorganization at my work is making everybody nervous and stressed, and although we made good progress last week, I still don't see the light at the end of the tunnel. Three more days of work and planning ahead of me now. I hope I can finish it all with a good feeling, to return at the end of May without stress.
Meanwhile, our little baby is still trying to move in my belly, which is getting harder by the day. But you can still see and feel him/her move very clearly, as soon as I lie down. I'm like a belly dancer! :)

Spring is on its way

Today it felt and smelt like spring outside! And we discovered the first signs of spring in our garden:

34 weeks - counting down

I'm still counting down the days at work: 7 more to go and then my maternity leave starts. I can't wait! Although I must say I'm still doing fine at work. The tempo and intensity of my tasks have decreased quite a bit, but that's okay. I do have the feeling my brain is slowing down as well. I can't take in new information as easily as I could, I am easily confused and I experience busy situations more chaotically than they really are. Sometimes, the world around me just seems to speed up and I can't keep pace. Somebody already welcomed me to the rest of my life... well I do hope it's not all that bad?!

Who of my readers recognizes this music box? 

I went to the hairdresser this week, which was really necessary. After the drastic haircut I got a little present: A gift voucher for the first haircut of our child, hahaha. I wonder when we'll use it....

This week I also visited a breastfeeding information evening, which was very informative and fun. I also dreamed about having contractions... Just a few more weeks, and I'll experience it all for real! :)

33 weken - 2011 is begonnen!

In tegenstelling tot de energieboost die ik had willen opdoen in de kerstvakantie om daarmee 'fluitend' de laatste weekjes op het werk door te komen, werden we overvallen door een kleine griepgolf in huis en voel ik me steeds meer een waggelend oud vrouwtje. Dus doe ik het maar wat rustiger aan allemaal. Dat is niet erg, en het gaat helemaal vanzelf. De dagen op het werk tel ik nu echt af, tot mijn zwangerschapsverlof begint. Volgens de kinderen op het werk heb ik nu "echt wel een hele dikke buik".
De babykleertjes liggen inmiddels gewassen in de kast en de babyuitzet is zo goed als compleet. Gisteren hebben we het traphekje opgehangen. Niet zozeer omdat de kleine van de trap kan vallen, maar meer zodat Piet, onze kat, niet meer zo makkelijk naar boven kan en we dus gewoon de deur van de babykamer open kunnen laten staan. Piet vindt het maar raar, zo'n hek.
Het plankje boven de commode hangt nu ook. We weten gelijk een verjaardagscadeautje voor papa straks in april: Een GOEDE borenset. De boren uit de 1000-boren-koffer die hij ooit voor 25 gulden heeft gekocht blijken keer op keer niet van echt goede kwaliteit (goh), wat natuurlijk niet erg fijn werkt. Maar het plankje hangt, en het hangt nog waterpas ook!

Deze zelfgebreide sokjes/schoentjes kregen we van een kennis.
Schattig hè?