Ik geef natuurlijk nog gewoon borstvoeding, maar heel langzaam zijn we wel aan het afbouwen. Feit is ook gewoon dat dit lastig is met een ruim anderhalf jaar oude dreumes, die niet beter weet dan dat het er gewoon bij hoort. Hem nu weigeren te mogen drinken bij mama zorgt voor drama. Ik vind het wel prima, en om eerlijk te zijn heb ik nooit goed begrepen hoe ik zou moeten afbouwen, ook niet toen ik een paar weken na zijn geboorte enorm twijfelde of het allemaal wel ging lukken met de borstvoeding. Afbouwen leek me toen alleen maar nog lastiger en ingewikkelder, dus gingen we gewoon door. En afbouwen blijkt nog steeds lastig en nu vooral ook onhandig, dus waarom zou ik er moeite voor doen? Oh ja, ik was een
luie ouder hè ;) Bij deze wordt dat dus weer bevestigd.
Maar nu hij sinds een paar weken beter doorslaapt, is er een nachtvoeding komen te vervallen en drinkt hij alleen nog 's avonds voor het slapen gaan en 's ochtends bij het wakker worden bij me. De enkele keer dat hij nog wel 's nachts wakker wordt, mag hij ook best nog wat drinken - dan slapen we tenminste allemaal het snelste weer verder. Uit onderzoek blijkt overigens dat moeders die borstvoeding geven meer slapen dan moeders die kunstvoeding geven, en hun slaap is van betere kwaliteit. Gelukkig maar, want we hebben een vroege vogel die om 5.00 's ochtends wakker is, dus ik kan een goede nachtrust wel gebruiken. 's Ochtends om een uur of 5 ben ik ook nog heel blij dat ik borstvoeding geef, want al drinkend dutten we nog een half uurtje verder in bed. Maar daarna is hij toch echt klaarwakker, springt hij uit bed, doet de lamp op mijn nachtkastje aan, lacht een keer vrolijk en begint te puzzelen of boekjes te lezen. Als we geluk hebben, doet hij dat op de grond en kunnen we nog even verder dommelen, maar meestal belanden de puzzel (incl. 35 boerderijdieren, tractors, e.d.) en de boekjes bij ons in bed en zijn we een half uur later alle drie druk op zoek naar het puzzelstukje met de hond dat tussen de matras en de bedombouw verdwenen is. Goedemorgen!
Laatst had ik een buurvrouw op bezoek met haar zoontje van 2. Al kletsend over de kinderen kwam ter sprake dat hij 's ochtends in bed nog wel eens een fles pap krijgt, op een manier alsof het de normaalste zaak van de wereld is, "ja, en dan na de papfles bla bla bla". Het woordje "de" doet 't 'm geloof ik. Ik snap dat eigenlijk niet goed, maar ben dan weer niet ad rem genoeg om door te vragen waarom hij in bed een fles pap krijgt. Maar ja, ik had natuurlijk ook kunnen zeggen "ja, en als Anton dan even wat bij me gedronken heeft bla bla bla". Maar dat zal ze op haar beurt vast wel niet begrepen hebben. Ach ja, hij krijgt natuurlijk gewoon een fles pap. Prima toch? Anton krijgt natuurlijk gewoon de borst. Prima toch?
