Avondritueel

19.00, de avondvoeding, een moment van tot rust komen.
Meestal valt Anton aan de borst in slaap en leg ik hem slapend lekker in z'n bedje. Meestal, niet altijd. Soms schrikt hij tijdens het in bed leggen even wakker. Hoewel hij nog amper praat, kan hij zich met gebaren heel goed duidelijk maken en soms begint ons avondritueel dan dus opnieuw.
Terug naar de lekkere stoel mama, ik wil nog meer drinken. Ik loop terug en laat hem verder drinken. De slaperigheid is verdwenen en met grote ogen kijkt hij in het rond. Hij drinkt en drinkt, nee hij had echt nog niet genoeg. Doe je ogen maar dicht lieverd. Hij knijpt z'n ogen een seconde lang stijf dicht en doet ze dan weer open. Doe je oogjes maar dicht, ga maar lekker slapen. En ik doe het voor. Als ik na een klein poosje stiekem gluur of hij z'n ogen heeft dichtgedaan, kijken twee pretoogjes me nog steeds aan. Dan doet hij zijn handje voor z'n ogen. Ik wacht even. Er gaat een vingertje opzij en hij gluurt tussen z'n vingers door. Kiekeboe! Hij grinnikt met volle mond en ook ik kan m'n lachen amper inhouden. Opnieuw z'n handje voor z'n ogen. Weer gluurt hij er langs en hij lacht nu harder. De tepel glijdt haast uit z'n mond en ik lach met hem mee. Wat is het toch leuk, zo'n dreumes aan de borst! Wil je nog meer drinken? Hij neemt de tepel weer goed in z'n mond en drinkt nog een paar slokken. Dan laat hij los, kruipt hij omhoog en legt z'n hoofd op m'n schouder. Ik sta op en leg hem in z'n bedje. Z'n ogen vallen al half dicht. Weltrusten lieverd :)