Knutseltante

Ik word de laatste tijd door veel mensen nogal creatief genoemd. Nou is dat eigenlijk helemaal niks nieuws voor mij om te horen, want mijn hele leven vind ik het al leuk om creatief bezig te zijn. Ik vind veel dingen leuk: borduren, haken, naaien, poppetjes maken van vilt, kaarten maken met allerlei verschillende technieken, schilderen, koekjes en taarten bakken (dat laatste getuigt ook van een soort creativiteit toch?). Er zijn periodes in m'n leven waarin ik hiermee meer of minder mee bezig was, en nu is het wel zo dat ik de laatste tijd nogal veel "produceer" wat creaties betreft. En met de huidige media is het gemakkelijk en leuk om dit te laten zien aan anderen. Dus vandaar dat het veel mensen nu ook opvalt.
Dit blog is alleen door zijn vele onderwerpen een beetje een rommeltje aan het worden, want waar gaat het hier op corininini.blogspot.com nu eigenlijk over? Daarom heb ik voor mijn creatieve uitspattingen een nieuw blog aangemaakt. Dit wordt een verzamelplaats voor al mijn creaties, zodat ik een plek heb waar ik gemakkelijk dingen terug kan vinden en waar andere mensen die dat leuk vinden kunnen volgen wat ik maak. Iedereen die dat leuk vind is van harte welkom om me te volgen op

knutseltante.blogspot.com 

Petit four

Op het blog van Grietje Karwietje is al een tijdje elke week een nieuw haakpatroontje te vinden voor een petit fourtje. Er is een hele groep mensen die fanatiek "meehaakt". Inmiddels zijn er geloof ik al 13 verschillende minitaartjes die je kunt maken. Ik volg deze "crochet along" al een tijdje, en nu in de kerstvakantie heb ik ook even een poging gewaagd. Of ik de hele serie ga maken? Ik denk niet dat ik dat red, maar wie weet doe ik een keer een poging ;)

Helemaal tevreden over het resultaat ben ik niet (hoezo perfectionistisch?), want op de foto's van Grietje zien ze er veel mooier of toch net iets anders uit.

Mijn kerst-petit-four en chocolade cupje met aardbeiencreme:

Beanie

Ik heb wat gezocht naar een bijpassende muts, maar het is eigenlijk makkelijker om gewoon zelf een muts te maken! Met behulp van een paar filmpjes op youtube (deze en deze - wat zou ik toch zonder moeten!) heb ik een zogenaamde Beanie gemaakt met oorflappen. En het is echt supersimpel en het staat hem heel leuk!

 

Hanger met vilten vogeltjes

Klik op de foto voor een grotere versie

Een tijdje geleden was ik op een creamarktje in de stad en daar zag ik een mooie hanger met vilten vogeltjes en kraaltjes. Met dit idee in m'n hoofd ben ik hem thuis gaan namaken. De vogeltjes zijn gevuld met fiberfill en met een festonsteek aan elkaar genaaid. Aan beide kanten zit een hartje genaaid. Eigenlijk zou het mooier zijn als ik er nog 1, 2 of 3 vogeltjes bij maak. Het draadje is lang genoeg, dus wie weet komen er nog een paar vogeltjes bij binnenkort!

Nu nog op de post

Dit jaar maak ik al m'n kerstkaarten zelf. Of beter gezegd: Ik koop geen kerstkaarten en ik koop ook geen materialen om kerstkaarten mee te maken. Ik gebruik wat ik hier thuis voor handen heb: een enkele ooit-gekocht-maar-nog-niet-verstuurde kerstkaart, een knutselkast vol papier en frutseldingetjes, een doos vol oude kerstkaarten en een dreumes. Deze laatste geef ik af en toe stel potloden, stiften of verf. Daarnaast hanteer ik de principes "klein maar fijn", "it's the message that counts" en "niet te moeilijk doen".

Het resultaat? Oordeel zelf:

Een deel van de kerstkaarten

Voor wie een van deze exemplaren in de bus krijgt: Ik hoop dat je hem mooi vindt! Iedereen alvast hele fijne feestdagen!

Crea-wensenlijstje

Ik schreef al eerder over het online magazine Kiind, waarop onder andere veel handleidingen te vinden zijn om zelf dingen te maken. Langzamerhand begin ik toch wel een wensenlijstje te krijgen! Zo wil ik stof zoeken om zelf een slaapzakje te maken en ook deze speelgoedzak lijkt me heel erg leuk. Daarnaast vind ik het idee voor een mud pie kitchen echt fantastisch en als ik ooit nog eens ga breien is dit patroon voor een draagponcho misschien wel een mooi project wanneer er een tweede kindje op komst is. Maar ook de letterstenen en het verschrikkelijke monster die hier staan beschreven vind ik leuk, en en en...

Maar eerst maar eens mijn nu lopende crea-projectjes afmaken. Zo "moet" ik onder andere nog een aantal kerstkaarten maken, want ik heb mezelf voorgenomen om dit jaar alleen kaarten te versturen die ik al in huis heb of die ik zelf heb gemaakt van materiaal dat ik al in huis heb. Daarnaast heb ik een kersthanger van vilt af te maken (die moet natuurlijk wel voor kerst hangen) en ligt er nog een half genaaid popje te wachten op de finishing touch!

Geknutsel

Anton heeft van Sinterklaas een puzzel gekregen. Het zijn eigenlijk zes kleine puzzeltjes van drie stukjes. De doos die erbij hoort is nogal aan de grote kant en daarom besloot ik er een zak voor te naaien waarin de stukjes bewaard kunnen worden.
Op internet zijn verschillende tutorials te vinden voor knikkerzakken. Ik koos voor een vrij simpele variant (zonder voering) die ik vond op deze website. Ik gebruikte een kleinere lap stof die vrij dik was (een restant van een gordijn), en heb in de randen eerst een zoom gemaakt alvorens de zak in elkaar te naaien. Daardoor was de laag stof waar ik doorheen moest naaien soms best dik, maar het is gelukt. Als koord heb ik een lange veter gebruikt en deze zit vastgenaaid zodat hij er niet uitgetrokken kan worden. Ter decoratie heb ik er nog een randje opgenaaid van een stofje dat ik ook nog had liggen. Een avondje achter de naaimachine en klaar was de zak!

Compleet!

Na lang wachten en zoeken is het dan eindelijk gelukt om de serie Antonboeken te bemachtigen. "Anton kan toveren" is een redelijk bekend kinderboek, het was in 2009 Prentenboek van het Jaar. De andere Antonboeken zijn redelijk onbekend en nergens meer te verkrijgen. Ze zouden in herdruk zijn, maar tegelijkertijd is het onbekend wanneer (en of?) deze herdruk gaat plaatsvinden. Via marktplaats, een tweedehands boekwinkel en een online speelgoedwinkel heb ik nu toch alle andere boeken weten te vinden. Ik ben blij!

Suikervrije kruidnootjes

Voor wie eens een ander soort kruidnoten wil bakken heb ik een lekker recept gevonden, namelijk een recept voor suikervrije kruidnootjes (of pepernoten, als je ze zo wilt noemen).
Ik heb zelf 150 gram tarwebloem gebruikt, omdat ik geen andere soorten in huis had. Ik heb de appel-perenstroop van Zonnatura gebruikt, omdat deze alleen fruitsuikers bevat en geen toegevoegde suikers. En de stroop is ook gewoon erg lekker. Gezien de reacties die onder het recept staan, is het belangrijk om de ingredienten nauwkeurig af te meten, vooral niet teveel stroop te gebruiken en de kruidnootjes ook niet te lang in de oven te doen. Een kwartier is precies goed! Verwacht verder geen kruidnootje zoals je gewend bent, ze zijn lang niet zo zoet en ietsje droger, maar worden hier wel heel erg lekker gevonden!

Aanvulling: ik heb de kruidnootjes ook nog een keer gemaakt met 150 gram glutenvrije meelmix (Finax Mjölmix) en deze waren eigenlijk nog lekkerder! Lekker bros!

Nuuw jaal!

Het e-magazine Kiind barst van de interessante artikelen, columns en verhalen. Het is een groen magazine over bewust ouderschap. Het gaat over echt gezond eten, over duurzaam leven, over opvoeding, over zelf dingen maken.
Deze maand staat het magazine in het teken van zelfvoorzienend leven. Wederom een interessant onderwerp. Het doet me denken aan de zomervakantie. We zaten op de camping bij het kampvuur te luisteren naar iemand die vertelde over zijn manier van leven. Het ging over al het slechte wat er in halvarine zit maar ook over de economische crisis. Navertellen kan ik het niet, maar het was boeiend om hem over zijn ideeën te horen vertellen. Hij geloofde er heilig in dat in de nabije toekomst geld onbelangrijk wordt. Diensten en producten zullen weer zoals vroeger door middel van ruilhandel verkregen kunnen (moeten!) worden. Een behoorlijk drastische verandering van de wereld, maar hoe hij erover vertelde zou je het bijna gaan geloven.
De mens ziet zichzelf tegenwoordig hoofdzakelijk als consument. De mens is een weter, eigenlijk kunnen we maar weinig. Kiind daagt ons in zijn artikelen uit om producent te worden. Verbouw je eigen eten, maak zelf dingen en ruil diensten met anderen. "Leer een ambacht!" schrijven ze ook.
Het onderwerp zet me aan het denken, maar bij het woord 'ambacht' denk ik al snel aan het oogstfeest in Lhee in Drenthe waar ik als kind vaak ben geweest tijdens kampeervakanties: oude mannen en vrouwen in klederdracht zitten achter het spinnewiel, vlechten een mand of zijn aan het kantklossen. Leuk als uitje in de vakantie, maar niet echt het beeld dat ik voor ogen heb voor mijn leven.

In oktober heb ik op dit blog aandacht besteed aan consuminderen door de themamaand "buy nothing new". Het heeft mij bewust gemaakt van het koopgemak dat ik (en velen met mij) heb en ik probeer hier nu wat meer rekening mee te houden. Deze week was ik wat aan het opruimen en kwam ik de doos tegen met bolletjes draad waar ik niet mee kon haken (dit verhaal). Tja, wat zou ik hier nu mee gaan doen? Zonde om weg te gooien, maar als ik het nu in een kast leg, dan liggen ze er waarschijnlijk over een jaar nog. Dus ik pakte een haaknaald en begon een sjaal te haken (ja, met een grotere haaknaald en mijn inmiddels opgedane ervaring lukt het dus toch). Voila, een paar dagen later is ie af:

Goed bezig dus! Drie vliegen in een klap! Alle materialen waren al in huis, het is dus in feite een gratis sjaal. Ik heb 'm zelf gemaakt en ben dus zelfvoorzienend bezig. En kun je haken een ambacht noemen? Verdorie, dan is me dat ook nog gelukt! :P
Anton is in z'n nopjes met z'n "nuuw jaal". Hij vindt hem "mooi" en "wow".  Enige probleem: hij heeft geen bijpassende muts en wantjes, en ik heb alle draad opgebruikt in de sjaal....

Spruitjesovenschotel

Eigenlijk zijn wij niet zo'n spruitjesliefhebbers. Maar spruitjes is een echte wintergroente, en het is gezond, duurzaam en goedkoper om volgens de seizoenen te eten. Dus we hebben deze week een (succesvolle!) poging gedaan met een eigen recept:

Kook de spruitjes tot ze gaar zijn (Als je een inkeping maakt in het stronkje zijn ze sneller gaar). Ik heb ze gekookt in half water, half melk, dit zou de bittere smaak wegnemen.
Snij de aardappels in kleine stukken en kook ze gaar.
Maak gehaktballetjes van 200-250 gr. gehakt, 2-3 teentjes knoflook, 1-2 sjalotjes, gehaktkruiden, 1 ei, 1 beschuit. Maak balletjes ter grote van een spruitje en bak de gehaktballetjes in een koekepan.
Doe de aardappels, spruitjes en gehaktballetjes in een ingevette ovenschaal.
Hieroverheen giet je een saus van de volgende ingrediënten: kwark (200 ml), zure room (100 ml), 1 ei, peper, knoflookpoeder, 1 tl kerrie. De hoeveelheden van de kwark en zure room zijn naar benadering, ik had het nog in de koelkast staan en het moest op ;)
Als laatste strooi je geraspte kaas over het mengsel en zet je de ovenschaal nog 20-30 minuten in een voorverwarmde oven op 200 graden.

En als het dan op je bord ligt, ziet het er zo uit

Verven met kastanjes

Laatst kwam ik op een blog terecht waar ik op het idee kwam om te gaan verven met kastanjes. Ik ben altijd wel in voor leuke, nieuwe creatieve uitspattingen, en als ik mijn voornemen om dit jaar alle kerstkaarten zelf te maken wil halen, moet ik toch af en toe al vast wat knutselen. Zo gezegd, zo gedaan.

Kaartjes (vastgeplakt) met verf in een doos. Nu alleen nog de kastanjes erbij en rollen maar!

De kliederboel 5 minuten later

Anton vond het ook wel erg interessant en hielp goed mee om de kastanjes te laten rollen. Tip: zoek mooie  ronde kastanjes die goed rollen ;) Knikkers zouden eigenlijk makkelijker werken, maar met kastanjes is het natuurlijk leuker!
Anton wil toch ook wel graag met z'n handen in de verf en dat mag natuurlijk ook nog. Ondertussen pimp ik de kaartjes met het volgende resultaat:

Wie wil er nou niet zo'n leuk kerstkaartje ontvangen?

Vriendje

En toen had de vis een vriendje:

Vallen en opstaan

In de bieb. Ik raak aan de praat met een mevrouw die twee oppaskindjes van Antons leeftijd bij zich heeft. Anton heeft een flinke plek op z'n hoofd. "Die heeft zich flink gestoten!" En ik vertel het verhaal. Ja, het ging echt hard, en ik wist best dat je dan een ei op je voorhoofd kan krijgen, maar toch best eng hoor hoe snel dat kan gaan! "Ach, het wordt alleen maar erger. Over een poosje gaat hij proberen om met z'n skelter of met z'n step van de glijbaan af te gaan. Hoort erbij." Ehm.... ja, en ik knik vriendelijk.
In gedachten zie ik het voor me. Anton met z'n step de glijbaan af. En ik? Zoals ik er nu over denk ga ik daar toch echt wel een stokje voor steken! Natuurlijk leer je met vallen en opstaan, maar er zijn toch grenzen van wat wel en niet mag? En met je step van de glijbaan af gaan mag gewoon niet. Punt.
De twee oppaskindjes hebben inmiddels een bak kleurpotloden over de grond gegooid en er liggen opeens ook meerdere boekjes verspreid over de grond. De mevrouw is aan het bellen. Ze is naar de bieb gekomen omdat de speeltuin buiten te nat is. "En in de bieb kunnen ze zo mooi even spelen".
Wij zijn er gewoon om boekjes op te halen.

Ik ga leren haken

Dat dacht ik afgelopen zomer toen ik de volgende doos kocht:

Ziet er leuk uit toch? Een complete set waarmee je de eerste twee beestjes uit het boekje kunt maken. Het boekje bevat naast 12 patronen ook een uitgebreide uitleg met foto's. Leuk voor op de camping bij de tent (dacht ik). Ik zag mezelf al zitten, bolletje wol op schoot, haaknaald in de hand. Op een avond begon ik vol goede moed, maar het lukte van geen kant. Ik snapte de beschrijving in het boekje niet, en stak ik steeds met m'n haaknaald dwars door de draden heen.
Eenmaal weer thuisgekomen deed ik na wat internet-research een nieuwe poging en al snel kwam ik erachter dat dit pakket voor een beginneling twee dingen fout doet: De draden splijten enorm en zijn veel te dik / de haaknaald die erbij zit is veel te klein. Oftewel: een ieder die denkt met dit pakket te leren haken, zal hopeloos falen. Tenminste, ik beschouw mijzelf wel als een handig en creatief iemand, en als het mij al niet lukt....
Maar ik wilde nog steeds graag leren hoe je van die leuke beestjes maakt. Dus met een iets grotere haaknaald en dunnere draden die niet zo snel splijten, en met online tutorials op youtube (bedankt knuffeldraakje) waarin je pas echt ziet hoe het moet, leerde ik stapje voor stapje alles over losse steken, vaste steken, halve stokjes, hele stokjes, dubbele stokjes, meerderen en minderen.

En een nieuwe hobby is geboren. Na een paar proeflapjes begon ik vol goede moed aan de vis die op de voorkant van het boekje staat afgebeeld. Het begin was lastig, maar nu heb ik de slag te pakken. Hier is ie:

Natuurlijk gewoon!

Ik geef natuurlijk nog gewoon borstvoeding, maar heel langzaam zijn we wel aan het afbouwen. Feit is ook gewoon dat dit lastig is met een ruim anderhalf jaar oude dreumes, die niet beter weet dan dat het er gewoon bij hoort. Hem nu weigeren te mogen drinken bij mama zorgt voor drama. Ik vind het wel prima, en om eerlijk te zijn heb ik nooit goed begrepen hoe ik zou moeten afbouwen, ook niet toen ik een paar weken na zijn geboorte enorm twijfelde of het allemaal wel ging lukken met de borstvoeding. Afbouwen leek me toen alleen maar nog lastiger en ingewikkelder, dus gingen we gewoon door. En afbouwen blijkt nog steeds lastig en nu vooral ook onhandig, dus waarom zou ik er moeite voor doen? Oh ja, ik was een luie ouder hè ;) Bij deze wordt dat dus weer bevestigd.

Maar nu hij sinds een paar weken beter doorslaapt, is er een nachtvoeding komen te vervallen en drinkt hij alleen nog 's avonds voor het slapen gaan en 's ochtends bij het wakker worden bij me. De enkele keer dat hij nog wel 's nachts wakker wordt, mag hij ook best nog wat drinken - dan slapen we tenminste allemaal het snelste weer verder. Uit onderzoek blijkt overigens dat moeders die borstvoeding geven meer slapen dan moeders die kunstvoeding geven, en hun slaap is van betere kwaliteit. Gelukkig maar, want we hebben een vroege vogel die om 5.00 's ochtends wakker is, dus ik kan een goede nachtrust wel gebruiken. 's Ochtends om een uur of 5 ben ik ook nog heel blij dat ik borstvoeding geef, want al drinkend dutten we nog een half uurtje verder in bed. Maar daarna is hij toch echt klaarwakker, springt hij uit bed, doet de lamp op mijn nachtkastje aan, lacht een keer vrolijk en begint te puzzelen of boekjes te lezen. Als we geluk hebben, doet hij dat op de grond en kunnen we nog even verder dommelen, maar meestal belanden de puzzel (incl. 35 boerderijdieren, tractors, e.d.) en de boekjes bij ons in bed en zijn we een half uur later alle drie druk op zoek naar het puzzelstukje met de hond dat tussen de matras en de bedombouw verdwenen is. Goedemorgen!

Laatst had ik een buurvrouw op bezoek met haar zoontje van 2. Al kletsend over de kinderen kwam ter sprake dat hij 's ochtends in bed nog wel eens een fles pap krijgt, op een manier alsof het de normaalste zaak van de wereld is, "ja, en dan na de papfles bla bla bla". Het woordje "de" doet 't 'm geloof ik. Ik snap dat eigenlijk niet goed, maar ben dan weer niet ad rem genoeg om door te vragen waarom hij in bed een fles pap krijgt. Maar ja, ik had natuurlijk ook kunnen zeggen "ja, en als Anton dan even wat bij me gedronken heeft bla bla bla". Maar dat zal ze op haar beurt vast wel niet begrepen hebben. Ach ja, hij krijgt natuurlijk gewoon een fles pap. Prima toch? Anton krijgt natuurlijk gewoon de borst. Prima toch? 

Buy nothing new - vervolg

Ik was dus mijn knutselkast ingedoken en kwam tot de ontdekking dat ik nog heel veel spullen heb om kerstkaarten mee te knutselen. Dus, in het kader van "buy-nothing-new" heb ik besloten om dit jaar alleen zelfgemaakte (of nog ongebruikte, ooit gekochte) kerstkaarten te gaan versturen. Materiaal genoeg, het kost alleen wat tijd. Maar aangezien ik de Sinterklaascadeautjes toch al in huis heb, vond ik het niet meer dan logisch om ook alvast met de kerstkaarten te beginnen. En onze nu ruim anderhalf jaar oude zoon vindt potloden en verfstiften ook best interessant en zorgt dus voor een persoonlijke touch van elke kaart. Zo gezegd zo gedaan. Familie en vrienden kunnen dus over 2 maanden een kaart in de volgende categorie verwachten:

Ik kwam alleen vandaag tot de ontdekking dat m'n (enige) prittstift bijna op is.... en tja.... lijm heb ik echt nodig. Morgen toch maar even naar de winkel ;)

Buy nothing new

Via een website die ik sinds kort volg, maak ik kennis met de "buy nothing new-maand", een naar mijn inzien zinvol initiatief om mensen bewust te maken van hun koopgedrag en om eens bewust bezig te zijn met consuminderen. Want zeg nou zelf, af en toe koop je ook gewoon uit gewoonte, terwijl je het later niet nodig blijkt te hebben of terwijl er tal van goedkopere alternatieven zijn als je beter had nagedacht over waar of hoe je iets aanschaft.
Deze week nog. Ik loop in het winkelcentrum, heb net boodschappen gedaan en kom bij Blokker langs. Oh ja, het blik (van de stoffer en blik die we in de tuin gebruiken) is stukgegaan. 't Was ook een plastic exemplaar, dus niet bijzonder stevig. Ik loop naar binnen en drie tellen later sta ik buiten met een ijzeren blik. Die gaat vast niet zo snel kapot. Drie euro dertig, ach, dat kunnen we ook wel missen. 's Middags zit ik op de fiets en kom ik langs de kringloopwinkel. Ik wip snel even binnen om te kijken of ze nog leuke kinderboekjes hebben (die worden hier verslonden) en of er toevallig nog leuke jongenskleding maat 92 is (je weet maar nooit en alles nieuw kopen is ook prijzig). Helaas geen leuke boeken en ook geen leuke kleding. Weer thuisgekomen bedenk ik me dat ik in de kringloopwinkel vast wel een blik had kunnen vinden voor minder dan drie euro dertig. Helaas pindakaas. Mijn "buy nothing new-maand" is al mislukt :(
 Maar.... ik heb nog een paar weken de tijd om mijn kasten uit te graven, op zoek naar 'verloren schatten'. Want ook dat is onderdeel van de "buy nothing new-maand".

Ik besluit in ieder geval om een vakantievriendin van vroeger geen gekocht kaartje te sturen om haar te feliciteren met de geboorte van haar zoontje, maar zelf een kaartje te maken. Ik heb een kast vol knutselspullen, daar zit echt nog wel iets tussen waar ik een leuk kaartje van kan maken. Ik duik de kast in, vind zowaar nog iets terug waar ik laatst enorm naar heb lopen zoeken en ontdek ook nog een bak kraaltjes waarvan ik niet eens wist dat ik ze had. In mijn hoofd zit nog een idee voor een kerst-knutsel-projectje waar ik exact zulke kraaltjes voor nodig heb. Wie weet komt 't toch nog wel goed met m'n "buy nothing new-maand" ;)
En nu gauw aan de knutsel, want ik moet nog een kaartje maken!

Groeicurven

Wat de meeste mensen helemaal niet weten, is dat de groeicurven die bij het consultatiebureau worden gehanteerd, gebaseerd zijn op de groeigegevens van kinderen die voornamelijk met kunstvoeding worden gevoed. Deze kinderen groeien harder en volgens een ander patroon dan kinderen die in de eerste zes maanden uitsluitend de borst krijgen. Pikant feitje: De Nederlandse overheid past deze groeicurven regelmatig aan en wordt daarbij gesponsord door een kunstvoedingsfabrikant. Daar komt nog bij dat nieuwe generaties Nederlanders gemiddeld langer en zwaarder worden dan de vorige. Wanneer de curven worden bijgesteld komt de norm dus steeds hoger te liggen. En wij ons met z'n allen maar afvragen hoe het komt dat er steeds meer (te) dikke kinderen zijn!
De WHO heeft groeicurven ontwikkeld die gebaseerd zijn op kindjes die uitsluitend borstvoeding kregen in de eerste zes maanden. Daarna kregen zij borstvoeding tot en/of na de periode van twee jaar en bijvoeding volgens de norm die de WHO daarvoor ontwikkeld heeft.
Als je de twee gewichtscurven naast elkaar legt, dan is een gemiddelde tweejarige jongen op de curve van het consultatiebureau 1 kilo zwaarder dan een gemiddelde tweejarige jongen op de curve van de WHO. En op de lengtecurve is het verschil 2 cm.
Als je er van uit gaat dat moedermelk de normale en optimale voeding is, dan kun je deze WHO-curven dus eigenlijk als norm zien. Zo horen kinderen te groeien!

De WHO-curve

En dan nu het praktijkvoorbeeld ;)
De gewichtscurve van Anton buigt af. Op het consultatiebureau komt hij op de 1 na onderste lijn in de groeicurve uit, terwijl hij eerder op de middellijn zat. Of ik daar een reden voor zou kunnen bedenken. Nou, nee, eigenlijk niet. Op dit moment (zo wordt mij dan verteld), is er nog geen reden tot zorgen, maar bij het volgende bezoek over een half jaar moet hij wel deze lijn gaan volgen en niet nog verder zakken, want dan bestaat het gevaar dat hij onder de curve zakt, en mocht dat gebeuren dan moet er bijvoorbeeld een doorverwijzing komen. Dus misschien is het handig om over een maand of drie een keer extra te komen wegen, gewoon voor het geval dat. Ik wijs dit advies vriendelijk af, want ik maak mij totaal geen zorgen. Het jochie is ontzettend actief, tevreden en eet over het algemeen goed. Eenmaal thuisgekomen vul ik online de curve van het WHO in, gewoon omdat ik dat leuk vind, ik ben een lijstjesfreak en hou alles bij ;) En zie daar: hij zit precies op de middellijn. Gemiddelder dan hij (zowel gewicht als lengte) kan haast niet.

Ieder kind ontwikkelt en groeit natuurlijk op z'n eigen manier, en er zullen altijd kinderen zijn die boven of onder het gemiddelde zitten qua gewicht en lengte. Het is alleen jammer dat een instantie zoals het consultatiebureau hier niet op een andere manier mee om gaat en geen andere "waarheid" lijkt te kennen dan "hun" curve. Dat had ze vandaag toch al gauw 5 minuten aan gesprekstijd gescheeld, en tijd = geld tegenwoordig toch? ;)

Nachtelijk (lui) ouderschap

"Slaapt ie nog steeds niet door?" kreeg ik laatst te horen.
"Eh... nee..."
"Dan moet je 'm 's avonds een fles pap geven!" was het (ongevraagde) advies.

Anton heeft nog nooit in z'n leven een fles pap gehad. Ga ik 'm dus ook niet geven. Zou ook niet weten hoe of wat. En moet hij dan weer aan de fles? Zo eentje met een speen met een groot gat ofzo? Geen flauw idee. Niet mijn ding.

Ok, ik geef toe dat het natuurlijk ook best wel lekker is als je kindje om 19.00 uur naar bed gaat en de volgende ochtend om 07.00 uur weer wakker wordt. Maar toen wij laatst zomaar opeens een keer door konden slapen (iets andere tijden: om 20.00 uur sliep Anton en om 05.30 uur werd hij voor het eerst pas weer wakker) voelde ik me echt niet minder uitgerust dan andere nachten waarin hij 1 of 2 keer wakker wordt. En ik ben er volledig van overtuigd dat een fles pap geen invloed heeft op het wel of niet doorslapen. Anton kan na drie happen avondeten een nacht (bijna) doorslapen, en na een vol bord avondeten 3 keer 's nachts wakker worden. Geen pijl op te trekken dus.

Inmiddels zijn we wel gewend aan het nachtelijke ouderschap. Want ook dat hoort er bij. Een kind hebben is een 24/7 job ;) Af en toe zitten er nachten bij waar je niet zo blij van wordt, maar over het algemeen loopt het toch wel op rolletjes en slapen we allemaal snel weer verder. Als Anton wakker wordt, heeft hij gewoon behoefte aan wat warmte, geborgenheid, liefde, noem het maar op. Voor hem staat dit nu nog synoniem aan een borstvoeding, maar langzaamaan begint daar een beetje verandering in te komen. Zijn nieuwe Jip en Janneke beker met water wordt ook steeds interessanter en een heel enkele keer slaapt hij gewoon verder na een dikke knuffel en een slokje water. Maar hier moeten papa en mama toch ook wel aan wennen. Dit nieuwe 'ritueeltje' kost je toch al gauw 5 a 10 minuten uit je warme bed zijn! Hoe makkelijk is het om slaapdronken je zoontje op te halen, hem even bij je in bed te nemen om hem vervolgens weer terug te leggen in z'n eigen bedje. Die borstvoeding die hij dan krijgt gaat automatisch, daar hoef ik niet eens m'n ogen voor open te doen. Meestal word ik op een gegeven moment wakker en ontdek ik dat hij klaar is met drinken, en dan leg ik hem weer in z'n eigen bed. Vervolgens slaap ik direct weer verder.

We hadden het er laatst nog even over, of we 's nachts niet sowieso eerst moeten kijken of hij genoegen neemt met een slok water, omdat ik het borstvoeden eigenlijk toch wel wil afbouwen. "Pffff... ik weet het niet hoor, ik wil eigenlijk gewoon lekker slapen" was het antwoord. Sjonge jonge wat zijn wij luie ouders!